NIE, NIE CHCĘ W ogóle POWIEDZIEĆ, ŻE SZPITALNA SZPITALNA UKRAINA JEST MNIE ZWIĄZANA WYŁĄCZNIE Z ŻYWNOŚCIĄ, A 13 KONGRES WARP ZAPAMIĘTA TYLKO NA TABELACH. ALE CECHY I W INNY SPOSÓB NIE MOŻNA NAZWAĆ, KTÓRE OTRZYMUJĄCE STRONY ZOSTAŁY USTALONE DLA DZIENNIKARZY BYŁY TAK TAK IMPONUJĄCE, ŻE DECYDUJĘ Z NAMI, ABY ROZPOCZĄĆ.
Do Kongresu jako święta
Wszystko jest w Emiratach - czasami myślę, dopóki nie tęsknię za soczystymi domowymi pierożkami z wiśniami, moim ulubionym daniem z dzieciństwa. Pierogi można jeszcze zrobić, ale tutaj nie można znaleźć wiśni po południu, ani świeżych, ani konserwowanych. W związku z tym jechałem do ojczyzny tego dania w oczekiwaniu ... W Kijowie cały czas byłem rozproszony poważnymi spotkaniami z przemówieniami prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza i szefa administracji prezydenta Federacji Rosyjskiej Siergieja Naryszkina, a następnie bogatego programu wycieczek z wizytą w Ławrze Pieczerskiej w Kijowie, gdzie już byłem kilka razy wcześniej, ale z wielką przyjemnością ponownie zszedł do jaskiń. Jednak po pierwszej części oficjalnego programu biznesowego doskonały nastrój podniósł się jeszcze wyżej, przed sezonem świątecznym - kolejne trzy dni powinny minąć jak w piosence: „Lato, morze, słońce, plaża!”
Ze stolicy Ukrainy cały nasz międzynarodowy zespół, składający się z ponad 300 dziennikarzy z całego świata, pojechał autobusem do Odessy. Długą 8-godzinną podróż rozjaśniły krajobrazy zielonych pól, „rzek mlecznych i banków galaretek”, piosenki szczególnie aktywnych pracowników mediów przypominające pionierskie dzieciństwo i, oczywiście, postój na lunch w przydrożnej restauracji Salo. Chleb i sól, a także inne smakołyki, spotkał słynny restaurator Michaił Michajłowicz Popławski, który jest także „śpiewającym rektorem” Narodowego Uniwersytetu Kultury w Kijowie.
Uroczysty ukraiński obiad odbył się przy piosenkach gościnnego właściciela zakładu, których płyty CD zostały nam wręczone na pamiątkę. Niektórzy muzycy woleli jego charakterystyczne napoje - Hrenovuhu i Pokrzywa - 60-stopniowy bimber nasycony pokrzywami, które mieliśmy okazję spróbować przy stole. Najwyraźniej dzięki takiej „przekąsce” na drodze, pomimo dość żmudnej długiej jazdy, dotarliśmy do Odessy w życzliwym nastroju.
Robiło się ciemno ... Odessa spotkała nas z niezwykle pięknym zaćmieniem Księżyca. Nagle przepełniona romansem cała nasza ekipa z hotelu „Radość Morza Czarnego” spojrzała w niebo, licząc minuty. Dość ciesząc się astronomicznym pięknem, zmęczeni i zadowoleni dziennikarze udali się do czystych, komfortowych pokoi w nadmorskim hotelu ...
Ile dobrych dziewczyn ...
Dobrze jest obudzić się wcześnie rano, za pięć minut, aby dotrzeć do wciąż opuszczonej plaży z rzadkimi wczasowiczami, zanurzyć się w chłodnym morzu i złapać go na śniadanie, gdzie można rozpoznać po twarzach kolegów, którzy wczoraj poszli spać i którzy pozostali, aby świętować z towarzyszami pióra przybywającymi do stolicy humor.
Po śniadaniu, czekając na autobus turystyczny, my, podobnie jak starsze kobiety na ławce, popijając wodę, dyskutowaliśmy o ludziach mijających nas nad morzem. Dziewczęta jako całość: wszystkie szczupłe, piękne, opalone - i to był dopiero początek! Żyjąc za granicą za granicą, wielu z nas już zapomniało, że taka koncentracja piękna w jednym mieście jest możliwa. Dlatego, przybywszy na otwarcie drugiej części kongresu na Uniwersytecie Narodowym Uniwersytetu w Odessie, mężczyźni z podziwem i kobiety z lekką zazdrością obserwowali każdego studenta. Po niedługim czasie ostrość percepcji została w końcu utracona i ponownie, z duchem biznesowym, mogliśmy omówić kwestie popularyzacji języka rosyjskiego w różnych krajach świata. Według burmistrza Odessy Aleksieja Kostusewa nauka języka ukraińskiego jako języka państwowego pozostaje w mieście obowiązkowa, ale jest przekonany, że bez języka rosyjskiego miasto „utraci swoją tożsamość i przestanie być Odessą.
Nasi wielcy mieszkańcy Odessy, wspaniali pisarze, znamy wszystkie ich nazwiska, pisali, pisali po rosyjsku. „Prezydent Akademii Prawnej w Odessie, zastępca Rady Najwyższej Ukrainy Siergiej Kiwalow powiedział, że przedstawiciele administracji byłego prezydenta kraju Wiktora Juszczenki zażądali tłumaczenia szkolenia na język ukraiński , ale uniwersytet utrzymał tradycję nauczania języka rosyjskiego, wraz z wprowadzeniem oficjalnego języka ukraińskiego, pozostawiając studentom wybór.
Po części oficjalnej przeszliśmy do programu kulturalnego: rejs statkiem i oczywiście bankiety. Nikt nie spodziewał się tak wspaniałego odbioru! Nie, oczywiście wiemy, że Odessa jest bogata w owoce morza i talenty, ale stoły z ratusza po prostu pękają kulinarnymi przysmakami, a występy artystów - studentów i absolwentów Akademii - wywarły tak niezatarte wrażenie, że nikt nie był obojętny, śpiewał i tańcząc przy stołach.
W kwitnącym mieście akacjowym
Cóż, oto wieczór pożegnalny - zamknięcie kongresu i urodziny Iriny Gorbunowej z ITAR-TASS. Świętujemy te dwa wydarzenia w jednej z restauracji w kurorcie Arcadia. A właściwie która z dzielnic Odessy nie jest kurortem?
Spacerując następnego dnia z moimi przyjaciółmi z Odessy po mieście, oddychając nadmorskim powietrzem nasyconym aromatem akacji, uśmiechając się do nadchodzących przechodniów, pomyślałem, że wspaniale byłoby się tu urodzić! Aby częściej przyjeżdżać tutaj do swoich krewnych lub zapraszać zagranicznych gości - aby zapoznać ich z kuchnią narodową i lokalnymi, tolerancyjnymi i pogodnymi mieszkańcami. Umów się na wycieczki z Borisem Burdą, zanurzając się w historię każdej ulicy, każdego budynku, a nawet potraw! Ciesz się wyjątkową charyzmą tego wyjątkowego miasta, które, jak mówi słynny „ekspert”, „wie, jak zachować najlepsze cechy stolicy i prowincji, jednocześnie będąc wolnym od wad obu”.
... Oczywiście, że nie jesteśmy „tubylcami”, ale tak miło jest marzyć, że kiedyś staniesz się integralną częścią tak odmiennej i wyjątkowej „matki Odessy”… nad Morzem Czarnym.
