Zdjęcia: dostarczone przez serwis PR Christiny Orbakaite
Kristina Orbakaite o zawodzie artysty, o tym, jak być córką wielkiej matki i o losie kobiet.
Kristina Orbakaite na swój sposób ucieleśnia kobiecość i delikatność. Dlatego jej wieczór na „Rosyjskich porach roku” w Dubaju był przesiąknięty kobiecością - egzotyczna instalacja Kenzo obnażona w świetle reflektorów, błyszczały diamenty Devji Aurum, a sama Christina z wdziękiem wysłała setki pocałunków do sali śpiewu chóru.
Gdy następnego dnia spotkaliśmy się na rozmowę kwalifikacyjną, Christina w romantycznie trzepotanej szyfonowej sukni jadła obiad z mężem, biznesmenem Michaiłem Zemtsovem i synem Denisem na tarasie hotelu Mina A'Salam. Ale gdy tylko przejdziemy na emeryturę, z rodziny miękkiej i rodzinnej natychmiast zmienia się w Artystkę z wielką literą o żelaznym charakterze. I ani śladu „super divy”. „Artysta powinien być zawsze„ gotowy ”- taka jest złożoność naszego zawodu.
Bez względu na to, jak się czujesz - temperatura czy coś w życiu osobistym - musisz się bawić. Wszelką negatywność, podobnie jak plecak za plecami, należy pozostawić za zasłonami ”, natychmiast zmieniła się w poważną falę, wyjaśnia.„ Jeśli jesteś prawdziwym profesjonalistą, nie masz prawa okazywać swojego niezadowolenia, słabości. To jest prawo tej sceny. W rzeczywistości scena leczy - ktoś nazywa ją narkotykiem, ktoś - środkiem przeciwbólowym. A jeśli coś ci przeszkadzało, po wyjściu na scenę - wszystko przemija, nawet temperatura. ”
Co masz wspólnego z Dubajem?
Osiem lat temu byłem w Dubaju, kiedy nakręciliśmy wideo do piosenki „Just Love You” z Abrahamem Russo. Byłem zdumiony, jak bardzo miasto zmieniło się w tym czasie. Byłem bardzo zadowolony, że mogłem tu przyjechać z koncertem w ramach „Russian Seasons” Evgeny'ego Morozova.
A twoja czarna latająca sukienka była jakoś zainspirowana orientalną abayą?
Nie, to się po prostu zbiegło! To jest mój kostium koncertowy.
Jak wybierasz styl sceniczny i co nosisz na co dzień?
Nie mam konkretnego projektanta, w którym mogłabym się ubrać. Szczerze mówiąc, dla mnie przejście do sklepu to nie rozrywka, ale przepływ pracy. Jedną rzeczą jest wybrać coś wygodnego dla życia, a drugą dla sceny. Powinno to być coś tak spektakularnego i nieograniczającego ruchów. Przeważnie kupuję kostiumy w Ameryce. Przychodzę tam dwa razy w roku i mogę poświęcić czas na „rozsądne zakupy”.
W Ameryce są projektanci - Philip Lim, Alexander Wang - lubię ich, ponieważ są oryginalni i nadają się na scenę. I lubię wykonywać klasyczne piosenki w sukienkach, w których czujesz się jak diwa z lat 40. i 50. XX wieku.
Christina, jak to jest być córką tak wspaniałej matki?
Świetnie! Ponieważ moja matka jest po prostu genialną kobietą! Mądry, inteligentny i piękny. Oczywiście bycie dzieckiem sławnych ludzi nie jest łatwe. Moje dzieci i dzieci wielu moich przyjaciół stają przed tym. Z jednej strony jesteś postrzegany przez pryzmat swoich rodziców, ale z drugiej strony tym bardziej interesujące jest oświadczenie, że jesteś także osobą i nie mniej utalentowaną. Byłem bardzo zadowolony, że nie wyglądałem jak moja matka ani zewnętrznie, ani pod względem wykonawczym. Zbyt wielu ludzi chciało być takich jak ona, ale ja wręcz przeciwnie, chciałem być zupełnie inny.
A w życiu?
Dorastałem z babcią. Jak wszystkie dzieci artystów - dorastamy z babciami lub opiekunkami. To jest przeznaczenie. Ale z tego powodu zawsze mamy bardzo wzruszające relacje z rodzicami. Zaczynasz doceniać więcej czasu spędzanego z nimi, wakacji i weekendów. Kiedy mogłem spędzać wakacje z matką, były to najszczęśliwsze momenty mojego dzieciństwa. Znając ten warunek, staram się teraz spędzać cały wolny czas z dziećmi i, jeśli to możliwe, zabrać je ze sobą na wycieczkę, zwłaszcza gdy zbiegają się one z wakacjami. Teraz podróżuję głównie z moim najmłodszym synem Denisem, ponieważ najstarszy studiuje w Nowym Jorku.
Czego nauczyłeś się o popularności od dzieciństwa?
Wiesz, popularność z jednej strony to ogromna publiczność, miłość, uwielbienie i uwielbienie, az drugiej zazdrość, brak wolności i krytyka. W szkole bardziej mnie zazdrościła część rodziców, matek, mówią teraz „córka Pugaczowa”. A ponieważ jestem osobą dobrze wychowaną, to jeśli ktoś mnie skrytykował, spokojnie to potraktowałem. Ale jeśli usłyszę za sobą krytykę mojej matki, to całkowicie straciłem panowanie nad sobą, mogłem się odwrócić i bardzo ostro odpowiedzieć mamie lub nauczycielce. Raz opuściłem klasę, zatrzaskując drzwi, mówiąc, że nie przyjdę ponownie do tego nauczyciela. I ona sama wezwała matkę do szkoły do dyrektora. Powiedziałem jej: „Nie mogę już tego znieść, sam załatw rzeczy”.
Jak postrzegali cię koledzy z klasy?
Miałem szczęście z przyjaciółmi i kolegami z klasy, uczyłem się w tej samej szkole przez 10 lat. Przeciwnie, chronili mnie. W pierwszym miesiącu, kiedy przyjechałem, wszyscy oczywiście patrzyli - och, córka Pugaczowa. A potem nie będą wskazywać palcem przez 10 lat. Każda matka ma swoją pracę - która jest lekarzem, która jest nauczycielką, a moja matka jest artystką. Rzadko przychodziła do szkoły. Było to tylko kilka razy: kiedy poszedłem do pierwszej klasy, kiedy sam wezwałem matkę do dyrektora, a na studiach w dziesiątej klasie.
Szczyt popularności mojej matki nastąpił w latach 80. i cała szkoła została potajemnie ostrzeżona, że mogą pojawić się fani, szaleni i szaleni ludzie, którzy, nawiasem mówiąc, są wielu wśród fanów. A dyrektorzy, sprzątacze i koledzy z klasy - wszyscy o tym wiedzieli. Czasami obserwowali mnie fani z kamerami. Który z kolegów z klasy jako pierwszy to zauważył - dali mi latarnię morską i wypuścili mnie z garażu. Potem wraz z kolegami z klasy, aby nie iść sam, poszedłem do domu. Byłem więc bardzo protekcjonalny.
Czy bycie popularnym artystą jest trudne czy łatwe?
Przyzwyczajasz się do tego, to część pracy i wiesz, do czego zmierzasz. Niektórzy artyści zaczynają narzekać: „Och, mam już dość fanów”. Wybieram zawód, osoba powinna zrozumieć, że kiedy stajesz się osobą publiczną, ma to swoją wadę. Musisz umieć się zachowywać, zawsze powinieneś dobrze wyglądać - ponieważ ludzie patrzą na ciebie, porównuj je z tym, co widzą w telewizji.
Oczywiście niektórzy nie rozumieją, że nie można być przez całą dobę jak w telewizji - z fryzurą i szpilkami. Kiedy o szóstej rano samolotem lub pociągiem, po przybyciu do hotelu po długim locie - jesteś rozważany i omawiany. Ale ty też się do tego przyzwyczajasz. Gdy jesteś na scenie, na planie - wszystko oczywiście jest piękne. Ale w zasadzie twórcza praca i życie w przeważającej części polegają na przeprowadzce. I nie wszystko to może wytrzymać. Ponieważ w Dubaju nie zawsze i wszędzie jest tak, jak jest - wspaniała pogoda, wspaniały hotel, wygodny lot.
Często nasza trasa koncertowa trwa od 5 do 20 dni, gdzie zawsze poruszasz się codziennie - autobusem, następnie samochodem lub pociągiem. I każdego dnia jest nowe miasto. Czasami więc nawet zapominasz, gdzie jesteś. Mój administrator przychodzi i zapisuje nazwy miast bezpośrednio na scenie. Jak „Dzień Świstaka” - wygląda na to, że jesteś w innym mieście, ale okazuje się, że już się przeprowadziłeś.
Każda praca zawodowa wiąże się z porodem, krwią i potem. Jeśli z zewnątrz wszystko wygląda pięknie i atrakcyjnie, staramy się o to. Po co pokazywać opinii publicznej, jak trudne jest to dla Ciebie?
Moją zasadą jest najwyższa szczerość i uczciwość wobec publiczności. Dlatego zawsze daję tylko koncerty na żywo i nigdy nie występuję pod ścieżką dźwiękową. Wielu w to nie wierzy - bo śpiewam i tańczę. Ale to moja wiedza.
Jak łączysz role matki, żony i artysty?
Absolutnie normalny i naturalny. Nie jestem pierwszy - nie jestem ostatni. To naturalne, że kobieta jest matką i żoną i odnosi sukcesy w swoim zawodzie. Jeśli mężczyzna jest artystą, jest oczywiście samolubny. A kobiecie udaje się być kimkolwiek naraz, grając jednocześnie kilka ról. Kobieta może i może być w różnych formach. Oto ona, Christina, sama - tylko hymn do Kobiety.
KISS ON THE BIS!
Koncert genialnej Christiny Orbakaite odbył się w ramach „Russian Seasons” firmy „M Premier” 29 marca 2011 r. Tym razem sceną dla nowego programu piosenkarza - „Kiss for encore” - została wybrana sala bankietowa Johara w kurorcie Madinat Jumeirah. Jednym ze sponsorów koncertu była firma jubilerska Devji Aurum, która ma wspaniałą tradycję tworzenia ekskluzywnych arcydzieł biżuterii i prezentuje swoje produkty w największych centrach handlowych we wszystkich krajach GCC.
Kolejnym sponsorem była legendarna designerska marka Kenzo, która wieczorem zaprezentowała kolekcję wyjątkowych toreb „Pagodon”, stworzonych z okazji 40-lecia marki. Torby zostały ręcznie wykonane przez włoskich rzemieślników zaprojektowanych przez dyrektora kreatywnego Kenzo Antonio Marrasa, zainspirowanego tradycyjnym „pagodonowym” kształtem japońskiego koszyka na ryż. Ta forma jest charakterystycznym elementem Kenzo House od 12 lat.
Wystawa odbyła podróż do 28 krajów świata, a specjalnie na wieczór koncertowy Christiny Orbakaite została dostarczona do Dubaju. Dopiero w dniu koncertu goście mieli wyjątkową okazję - wybrać i kupić tę jedną torbę kolekcji! Już następnego dnia kolekcja Pagodon pojechała do Paryża.
Redakcja dziękuje Jewgienijem Morozowowi za pomoc w zorganizowaniu wywiadu.
