„Po co korzystać z nocy, jeśli nie ma w niej gwiazd”?

Święta muzułmańskie. „Po co korzystać z nocy, jeśli nie ma w niej gwiazd”?

Pod koniec 1428 roku muzułmańskiego otwarto serię świąt islamskich. Muzułmanie obchodzili Eid ul-Fitr (Święto Rozmowy) w październiku przez trzy dni. Po ciężkim dniu, który trwał 40 miesięcy w upale 40 stopni, społeczeństwo Emirate zrelaksowało się i dojrzało.

Jedna z głównych obchodów roku muzułmańskiego miała miejsce 13 października wraz z pierwszym świtem księżycowego miesiąca shawal, który podniósł swoją srebrną łódź na nocną osłonę tego dnia, oznaczając koniec ramadanu.

W społeczności muzułmańskiej na świecie są dwa tradycyjne coroczne święta religijne wspólne dla wszystkich muzułmanów - pełne kultu, dobre, satysfakcjonujące i radosne dla każdego muzułmanina, niezależnie od jego pozycji w społeczeństwie i stanu portfela. Cała społeczność muzułmańska jest wezwana przez kanonów wiary, aby święta były radosne dla wszystkich.

Cudzoziemcy, którzy mieszkają w Emiratach przez długi czas, nie są już zaskoczeni, gdy dzwoni dzwonek do drzwi, a zawstydzone, eleganckie dzieci oferują im dania z przysmakami - Allah nakazuje dzielić się jedzeniem.

Wydaje się, że w porównaniu z kalendarzem chrześcijańskim w Islamie jest niewiele świąt. Ale po pierwsze trwają one 3-4 dni, aw niektórych przypadkach w niektórych krajach nawet dłużej niż tydzień, a po drugie, każdy piątek jest uważany za święto, które w rzeczywistości jest trzecim świętem, które ma miejsce co tydzień.

Wszyscy są zaangażowani w lokalne festiwale religijne - od małych po duże. Co więcej, teologowie islamscy (ulema) argumentują, że święta „pamięci Allaha, dziękczynienia, przebaczenia i hojności” obchodzone są w raju, którego mieszkańcy spotykają się z poranną rosą, a później z wieczornym chłodem spotykają Allaha.

Każde święto po arabsku nazywa się „id”. Uroczystość po rozmowie ma miejsce dziesięć tygodni po pierwszych religijnych obchodach roku. W dziesiątym dniu ostatniego miesiąca roku Hidżry, „zu-likhidja”, na początku którego odbywa się obowiązkowa pielgrzymka do Mekki w poszukiwaniu Mekki, następuje kolejny triumf - „Eid ul-Adha” (Święto Ofiary).

Podstawą słowa „id” jest czasownik „aada” (powrót, wizyta, wizyta). Arabscy ​​filologowie mówią, że święta nazywane są „Ides”, ponieważ „wracają co roku z nowymi radościami”. Nazwa święta rozmowy sięga arabskiego korzenia „fatara” - zjeść śniadanie, przerwać post, porozmawiać. To pierwszy dzień, kiedy muzułmanie jedzą i piją po południu po poście. Święto duchowe służy jako nagroda dla ciała, które przeszło próby fizyczne.

Święta muzułmańskie mają swój własny patos, treści religijne i czysto rodzinny nastrój. Istnieją ogólne przepisy i zakazy. Opiera się na tradycji ustanowionej przez proroka Mahometa ibn Abdullaha.

Wakacje zaczynają się od śniadania. Muzułmanin może zjeść śniadanie z datami, a teologowie pamiętają, że prorok zjadł je w dziwnej ilości. Na śniadanie można podać tort urodzinowy z daktylami, pszenicą, ryżem i innymi produktami. Świąteczna rozmowa kończy się uniesieniem Pana. Allahu Akbar!

Chwała Allahowi, zapoczątkowana przedświątecznej nocy, trwa przez wszystkie trzy uroczyste, błogosławione dni. Im więcej, tym lepiej!

Jednolite wyrażenie uwielbienia jest kanonizowane w formie stosowanej przez proroka. Składa się z potrójnego uwielbienia Allaha z okrzykami „Allahu Akbar” (Allaha Wielkiego). Po tym następuje uznanie wyjątkowości, wyjątkowości Boskości, uznania, które położyło kres arabskiemu bałwochwalstwu czasów „ignorancji” - „La Ilaha illa-alla (nie ma Boga prócz Allaha) i chwała Pana -„ Allahu Akbar wa-lillahi hamad ”(Allah Wielki i Allah pochwała).

Każdy wierny powinien wychwalać głosem i niezależnie, bez kopiowania nikogo, bez powtarzania. Tylko w ten sposób osobiście wysławia Allaha, potwierdza swoje własne oddawanie Mu czci i dziękuje Mu.

Nie można intonować słów w refrenie ani powtarzać po kimś w imię zachowania indywidualności zaklęć. Ponadto teologowie nie zalecają dodawania czegokolwiek do tych pochwał.

Historycy religijni zauważają, że prorok wypowiedział te frazy aż do miejsca powstania pierwszej świątecznej modlitwy i wszyscy muzułmanie powinni to zrobić.

Świąteczne modlitwy odbywają się na świeżym powietrzu około 20 minut po wschodzie słońca, kiedy „wznosi się jeden horyzont” ponad horyzont. Modlitwa w meczetach jest dozwolona tylko w niesprzyjających warunkach pogodowych, na przykład w przypadku deszczu. Wyjątek stanowią tylko mieszkańcy Mekki. Dla nich meczety są otwarte w święta.

Modlitwę należy kroczyć dowolną ścieżką, ale trzeba po niej wrócić inną ścieżką, aby uwielbienie trwało jak najdłużej. Jednocześnie wszyscy biorą udział w procesji - dzieci, kobiety, bez wyjątku, w tym dorośli, niezamężne dziewczyny. Przedstawiciele płci haremu jednak odchodzą osobno od mężczyzn. Modlitwa brzmi „Fatih”, odsłaniając Koran Sury, a także niektóre sura wybrane z tej okazji na święta.

Zgodnie z tradycją ustanowioną przez proroka, muzułmanin musi umyć się przed modlitwą, włożyć nowe lub świeżo uprane ubrania i zapach. Golenie, obcinanie włosów, obcinanie paznokci nie jest zalecane. Kobietom nie wolno dusić się i ubierać za dużo, aby nie powodować zainteresowania i sympatii niezgodnych z postawą Boga wobec płci przeciwnej.

Nadmiar w czasie wakacji nie jest na ogół mile widziany ani w jedzeniu, ani w jałmużnie, ani w ofierze, ale apetyt na Boga jest wszechstronny.

Na wakacjach możesz odwiedzić groby bliskich, ale nie zaleca się przyniesienia kwiatów, wieńców, słodyczy na cmentarz. Prorok powiedział: „Odwiedź groby, przypominając im o następnym życiu”, które następuje po śmierci. Kobiety nie powinny być na cmentarzach, aby smutek nie dotarł do ich czułych serc.

Aby nie przyćmić dni radości, nie powinieneś odwiedzać domów, których rodziny niedawno zabrały jednego z krewnych w ostatnią podróż.

Korzystanie z kart okolicznościowych nie jest mile widziane, ponieważ tradycję tę uważa się za chrześcijańską. Uścisk dłoni między kobietami i mężczyznami z zewnątrz jest zabroniony. Nie zaleca się wydawania dodatkowych pieniędzy na rozrywkę z efektami hałasu. Te fundusze najlepiej przekazać biednym, sierotom, wdowom i potrzebującym. Karty do gry i inne gry hazardowe podczas wakacji uważane są za wielki grzech. Zabrania się robienia zabawnych, świeckich śpiewów, picia alkoholu, słuchania muzyki, tańca i aranżowania długich spacerów, dzięki którym można zaspać poranną modlitwę jutra. W żadnym wypadku nie należy przywłaszczać sobie dobra!

Święto obchodzone jest frazą: „Takabbal Alla minna wa-minkum” (Tak, Allah słyszy nas i ciebie) lub jego uproszczoną formą „Takabbal Alla” (Tak, Allah słyszy). Odpowiedz tak samo. Ten powitalny rytuał trwa od czasów proroka Mahometa i jego najbliższych towarzyszy, którzy pogratulowali sobie nawzajem w święte, radosne dni. Mówią też na powitanie „Idukum Mubarak” (Błogosławione wakacje dla ciebie) i „Kullu aam wa-antum biheir” (Cały rok dobry dla ciebie).

Święta to dni jedzenia, picia i wspominania Allaha. Post podczas świąt jest zabroniony. Powinny być dniami sytości, radości i zabawy, odwiedzania i przyjmowania krewnych, bezpośrednich sąsiadów, przyjaciół, współczucia dla biednych. Nie możesz kontynuować poprzedniej niezgody. Czuła miłość może być tylko twoją własną żoną. Mężczyźni nie mogą spotykać się poza kobietami. Święto ucieleśnia społeczną, filantropijną esencję islamu. Służy okazywaniu radości, wybaczania, któremu towarzyszy dozwolona rozrywka i bębnienie.

Nawet przed świąteczną modlitwą muzułmanin musi oddać hołd rozmowie (zachód ulfitr) - dziesięcina. Uważa się, że zapewnia oczyszczanie na czczo. Składanie hołdu jest obowiązkiem każdego członka społeczności. Można go przynieść tylko z jedzeniem. Każdy, kto jest hojny z pieniędzmi, powinien dać coś do jedzenia. Zwolennicy perswazji Hanifit pozwalają na wprowadzenie pieniędzy o zachodzie słońca.

Prorok Mahomet zalecił, jako hołd dla rozmowy przed modlitwą, „miarę dat, miarę jęczmienia, pszenicy lub ryżu od każdego niewolnika i wolnych, mężczyzn i kobiet, dużych i małych muzułmanów”. (Arabska miara luźnych ciał, zwana „saa”, to cztery garści mężczyzny w średnim wieku, który mierząc pszenicę, wynosi 2176 gramów). Współcześni prorocy twierdzą, że podali również porcję twarogu, porcję rodzynek. Wystarczy to zrobić dla jednego biednego człowieka. Najważniejsze jest „Nakarm biednych”.

Nie zaleca się oddawania zachodu słońca krewnym, sąsiadom, wymiany zachodu słońca lub corocznego przekazywania tych samych osób, niezależnie od ich sytuacji finansowej. Hołd można wysłać do innych miast i krajów, jeśli w miejscu zachodu słońca nie ma biednych ludzi. Zachód słońca można przyznać w każdy dzień ramadanu, nie tylko muzułmanom, ale także przedstawicielom innych wyznań, żyjącym wśród społeczności muzułmańskiej.

Głowa rodziny może zrobić zachód słońca dla wszystkich, ale lepiej, jeśli każdy członek rodziny zrobi to sam na dzień lub dwa przed świętami. To, co jest darowane przed modlitwą, to zachód słońca, ale to, co się podaje, to już jałmużna. Dlatego manifestacja hojności nie powinna być opóźniona. Ostatni zachód słońca to świąteczna modlitwa.

Inną rzeczą jest Eid al-Adha (Święto Ofiary). Jeśli zachód słońca rozdziela się przed modlitwą, wówczas ofiary dokonuje się dopiero po nim. Przyspieszony przed modlitwą musi ponownie dokonać rzezi. Ofiary są dokonywane w ciągu 4 dni, poczynając od 10. Zu-l-Hijjah, bezpośrednio po „wielkiej pozycji” pielgrzymów na Górze Arafat, która jest główną świętą akcją hadżdż. Pierwszy dzień poświęcenia nazywa się Yaum al-Nahr (Dzień Uboju).

Święto poświęcenia rozpoczyna się modlitwą i kazaniem. Następnie dokonuje się ofiara. Ona idzie na śniadanie. Ci, którzy nie mogli złożyć ofiary pierwszego dnia, robią to w drugim i trzecim dniu. Mięso ofiarne jest zjadane przez samego dawcę, rozdawane jako jałmużna i pozyskiwane na przyszłość.

Nie możesz tego sprzedać. Trzeci trafia do dawcy, trzeci do biednych, a trzeci do przyjaciół. Każdy zamożny, wolny i niewolnik, mężczyzna i kobieta, żonaty i samotny, nie tylko w osadzie, w rodzinie i domu, ale także podróżujący podróżni, powinien przekazać darowiznę. Biedni nie mogą uczestniczyć w ofierze.

Rytuał poświęcenia został przeniesiony na islam wraz z legendą Ibrahima (Abrahama) zapożyczoną z biblijnej historii. W czasach ignorancji ofiary zostały przywiezione tuż przy Kaaba i zawiesiły na niej mięso. To już koniec. W ciągu ostatnich dziesięcioleci ofiary w świętych miejscach islamu w Arabii Saudyjskiej były całkowicie scentralizowane i dokonywane w rzeźniach państwowych. W Emiratach zabijanie zwierząt poza specjalnie do tego wyznaczonymi miejscami jest zatrzymane.

Możesz oddać baranka od szóstego miesiąca życia, rocznego dziecka, 5-letniego wielbłąda i 4-letniej krowy. Drób nie należy do „błogosławionych zwierząt” i nie może być darem ofiarnym. Owce i kozy w krajach Półwyspu Arabskiego są uważane za bardziej preferowane ofiary niż wielbłądy i krowy. W wielu krajach najważniejsza jest darowizna 5-letniego wielbłąda. Po wyborze wielbłąda następuje rzeź krowy, a dopiero potem owiec lub kóz. Zwierzęta ofiarne nie powinny mieć wad fizycznych. Weterynarze sprawdzają uszy, zęby, oczy, nogi, a nawet ogon, odrzucają wadliwe zwierzęta.

Święto Ofiary w Rosji znane jest pod tureckim imieniem „Kurban Bayram”, gdzie Kurban jest ofiarą, a Bairam jest świętem. Wśród Arabów nazywa się to Eid al-Adha. Istota nazwy jest taka sama. W niektórych krajach elementy tureckich i arabskich nazw są łączone, na przykład „Kurban Nut” w Kazachstanie i „Eide Gorban” w Iranie. Wszędzie przynoszą się ofiary ze słowami w obliczu Mekki: „Boże! Od ciebie i od ciebie! Przyjmij!”

Główne wydarzenia festiwalu odbywają się w okolicach Mekki w dolinie Mina, która była pierwszym miejscem uboju zwierząt ofiarnych. Jego całe terytorium zostało ogłoszone przez proroka Mahometa „Ołtarzem Allaha”. On sam, dwa miesiące przed śmiercią w 632 r., Poświęcił tu 63 wielbłądy - po jednym na każdy rok zbliżał się koniec życia.

W imieniu ówczesnych dziewięciu żon, które mu towarzyszyły, poświęcił krowy. „Pij, jedz i ciesz się” - głosił prorok. Następcy Mahometa na czele pierwszego państwa islamskiego - Kalifów - zamordowali siedem tuzinów wielbłądów w dniu poświęcenia przy wejściach do ich pałaców w Damaszku, a następnie w Bagdadzie i Kairze. Wszystkim, którzy chcą i gratulują, ofiarowano mięso ofiarne w celu pokuty.

Zachód słońca i poświęcenie są materialnymi obowiązkami muzułmanina, mającymi na celu uszczęśliwienie uroczystości religijnych dla wszystkich członków społeczności. Wakacje kolorują rok. „Po co korzystać z nocy, jeśli nie ma w niej gwiazd” - mówią arabscy ​​mędrcy.

Obejrzyj wideo: SŁAWOMIR - Weekendowy Korsarz Official Video Clip NOWOŚĆ 2019 (Marzec 2024).