Na początku zespół miał tylko ośmioro dzieci. Obecnie około 40 osób pracuje w trzech różnych podgrupach wiekowych: najmłodszej (od 3 do 5 lat), średniej (od 6 do 8 lat) i najstarszej (od 9 do 11 lat). Zespół ma nawet własnych „dawnych czasów” - są to ludzie, którzy są w zespole od trzech do czterech lat: Vladik Pavlov, Sveta Miroshnikova, Egor Bakarasov, Marina Asmolova, Vlad i Alena Eliseeva. Ich umiejętności taneczne poprawiają się każdego dnia. W repertuarze każdej grupy jest ponad pięć tańców, aw tym roku wszystkie dzieci, niezależnie od wieku, nauczyły się narodowych rosyjskich kompozycji choreograficznych.
Jak bogaty i różnorodny jest rosyjski taniec! Jeśli młodsza grupa wykonuje taniec o naszej ukochanej bohaterce - lalce Matrioszka, a środkowa oświetla rosyjskie motywy i pokazuje kwadratowy taniec, wówczas starsza grupa podbija wszystkich rosyjskim okrągłym tańcem.
Szef zespołu próbuje wprowadzić tańce fabularne dla małych dzieci, które rozumieją, a postacie są zaznajomione. Ale w starszej grupie chłopaki uczą się już stylów tańca stylowego - country, street dance („street dance”), disco i wielu innych.
Oczywiście zespół nie przetrwałby bez pomocy rodziców: Natalii Bashmakovej, Eleny Alzarif, Iriny Miroshnikovej, Vasilisy Eliseevy, Guli Asmolovej, Iriny Pavlovej, Tatiany Bakarasovej. Kostiumy, zestawy, rekwizyty to wspólne dzieło rodziców zjednoczonych jednym pragnieniem - nauczyć swoje dzieci wyczuwać rytm i muzykę, poruszać się poprawnie i nie bać się wystąpień publicznych.
30 maja 2007 r. W Grand Hotel w Sharjah odbył się koncert zespołu „Smile”, zorganizowany przez administrację „Russian Music Center”. Rolę gospodarza koncertu podjęła życzliwa i skuteczna Tatyana Yurlova, matka najmniejszego i najbardziej pracowitego członka zespołu Alechki Aldikki.
Koncert rozpoczął się od wizytówki zespołu - porywającego tańca „Smile”, który wykonywany jest w całkowicie „słonecznych” kostiumach ze słonecznikami ze środkowej i starszych grup. Następnie maraton taneczny kontynuowali najmniejsi tancerze. Po raz pierwszy, po wejściu na dużą scenę, podbili serca publiczności zabawnym tańcem „Polka”. Wiele dzieci właśnie ukończyło szkołę, a ktoś inny musiał przystąpić do egzaminów, więc starsza grupa zaprezentowała publiczności nową miniaturę tańca, od życia szkolnego po współczesne rytmy - „Student Dance”. Dzieci zatańczyły słynną i ukochaną „Caterpillar”, w której Masha Bashmakova grała solową rolę ptaka.
Nieco później na scenie pojawiają się różowe dziewczyny w czerwonych sukienkach i białe kokoshniki. Rosyjski okrągły taniec w wykonaniu starszej grupy! Wszyscy siedzący w holu poczuli ukłucie tęsknoty za domem. Kontynuując rosyjską tematykę, tancerze ze środkowej grupy wesoło, żarliwie, lekkomyślnie i jasno tańczyli kwadratowy taniec „Mozaika”. Kto to jest
Młodzi tancerze dosłownie „wyjechali” na scenę. Tak, to prawdziwe lalki gniazdujące! Okrągły, trochę niezręczny, ale taki słodki! Publiczność zobaczyła elementy współczesnych tańców w tańcu „Przyjazna rodzina” w wykonaniu psotnych dzieci ze środkowej grupy. A potem zabrano nas gdzieś bardzo daleko! Do Ameryki! Na scenie są odważni kowboje ze starszej grupy tanecznej. Żółty, różowy, fioletowy, niebieski, turkusowy, liliowy, zielony - to nie są kolory tęczy. Są to odcienie jasnych i oryginalnych kostiumów małych zwierząt „Tamagotchi” w wykonaniu środkowej grupy „Uśmiechy”.
Kim oni są, do diabła? Zielony i przerażający? W rzeczywistości są to młodzi kickimore, którzy nie tylko tańczą, ale także śpiewają piosenkę o kickimore. Ci artyści, podobnie jak wszystkie dzieci, są zabawni i słodcy, a nawet jeśli ich ruchy są niezręczne i nieskoordynowane, ponieważ mają zaledwie trzy do pięciu lat, ale mają wystarczający entuzjazm dla wszystkich.
Następnie na scenę wybiegają nastolatki w jasnych koszulkach, okularach i dżinsach z najbardziej ukochanym tańcem - „Nowoczesne motywy uliczne”. Widać, że nie tylko lubią tańczyć - czerpią prawdziwą przyjemność z tego występu na scenie, tańcząc „uliczne” kroki. To jest styl nastolatków, ich środowiska i rozumieją go jak żaden inny.
A za sceną słychać już pieprzony „trzask”. „Kaczątka” młodszej grupy są gotowe opowiedzieć kaczemu historie z życia swoich bohaterów w tańcu. I wreszcie „słodki” - ulubiony taniec wszystkich „Barbie”, z którego tancerze i widzowie korzystają od kilku sezonów. To w tej kompozycji można było dostrzec zarówno ostrość ruchów, jak i spójność zespołu, a także rozwój zawodowy każdego tancerza, fachowo trzymającego się sceny na dorosłym poziomie. Koncert zakończył występ uczestników zespołu Smile, w którym każdy był w stanie zademonstrować własny demonstracyjny element taneczno-akrobatyczny. A potem? Czy poszedł koncert sprawozdawczy? Oczywiście że nie.
Zespół Smile rośnie i się rozwija. Niedawno otworzył się nowy kierunek - krąg dramatyczny. To pierwsze doświadczenie pozaszkolnego rosyjskiego teatru dziecięcego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W ciągu ostatniego roku akademickiego teatr przygotował trzy spektakle: „Fly-clatter”, „The Wolf and the Seven Little Kids” oraz „The Scarlet Flower”. A to na jednej próbie tygodniowo! Nawet w przypadku dużych i renomowanych teatrów jest to dobry wynik. Nic dziwnego, że profesjonalni aktorzy mówią, że dzieci są trudne do odtworzenia.
Zespół teatru dziecięcego tworzy nie tylko spektakl. To raczej musical. Wszystkie dzieci śpiewają i tańczą, co pomaga w ich rozwoju muzycznym, choreograficznym i recytatywnym. Dla młodych aktorów znajomość ich roli jest bardzo ważna. Podczas prób wszyscy zaangażowani w przedstawienie poznają role towarzyszy scenicznych. W końcu, jak miło jest pomóc przyjacielowi, powiedzieć mu zapomniane słowa, a jednocześnie obnosić się z jego wiedzą o wszystkich rolach w sztuce. Szkoda, że taka okazja rzadko się pojawia, wszyscy aktorzy znają swoje słowa „na pamięć”, a jeśli zapomną, to tylko z podniecenia.
Nawet w „Russian Music Center” w Sharjah istnieje dział sztuki. Młodzi artyści biorą udział w produkcji scenografii do spektakli. Cudowny ogród namalowany przez chłopaków dla Szkarłatnego kwiatu był naprawdę wspaniały.
Przygotowanie do każdego przedstawienia to osobna przygoda. Konieczne jest wymyślenie kostiumów, zestawów, zasłon, podniesienie muzyki, wykonanie fonogramów, zapewnienie występu za pomocą sprzętu muzycznego. Niestety, teatr nie ma sponsorów, ale istnieje chęć tworzenia i zjednoczenia wokół siebie kreatywnych ludzi - zarówno dzieci, jak i ich rodziców. Podając nazwę następnego wykonania i podziału ról, w sprawę zaangażowana jest rada rodzicielska. Jest gorąca dyskusja na temat projektów kostiumów, niezbędnych scenerii i rekwizytów. Następnie rozpoczyna się zakup niezbędnych tkanin i akcesoriów, krawiectwo, dopasowanie i prezentacja nowych dzieł sztuki stworzonych przez człowieka. Wszyscy rodzice przychodzą na ogólny „bieg” sztuki. Zaglądając za pomocą kliknięcia, aby nie przeszkadzać młodym aktorom, dzielą się wrażeniami z gry i, oczywiście, jak wyglądają kostiumy i jak wygląda scena.
Dzień przed premierą teatralną jest pełen emocji. Nie wolno nam niczego zapomnieć. Czy muzyka jest na miejscu? Czy zabrałeś ze sobą wszystkie szczegóły kostiumów? Dekoracje? Krzesła dla gości? Zaczynamy! Kurtyna ...
To wszystko. Lub nie, nie wszyscy! Czy chcesz być w szczęśliwym dzieciństwie ze Smile? Potem, aż spotkamy się ponownie w następnym roku rocznicowym! Studio Teatralne i Zespół Tańca „Uśmiech” znów spotykają przyjaciół! Zadzwoń do lidera zespołu, Victorii Provkina i przyjdź! Już we wrześniu!
