CHCIAŁEM, ŻE LUB NIE, ALE SINGER SEVARA NAZARKHAN Zrewolucjonizował rewolucję w sile miliona słuchaczy, KTÓRYCH TAKIM GŁOSEM KONIECZNIE ŚPIEWAĆ W STADIOSIE. SEVAR TOLD NASZ MAGAZYN O ICH KONCERCIE W DUBAJU O NIESTABILNYM ŻYCIU ARTYSTY, FILOZOFIE MODY I PRZYSZŁOŚCI MUZYKI ETNICZNEJ.
Sevara, pochodzisz z Uzbekistanu - kraju o niesamowitej historii i wyjątkowej atmosferze. Obecnie pracuje w Rosji i Wielkiej Brytanii, występując z koncertami w Ameryce, Europie i na Bliskim Wschodzie. Jaka mentalność jest ci bliższa?
Sevara: Każdy kraj jest interesujący na swój sposób i każdy kraj, który chcę studiować. Czuję się swobodnie mieszkając i pracując w Rosji. Jednocześnie czuję się dobrze także w Anglii - kocham deszcze, więc Londyn jest dla mnie odpowiedni pod tym względem. Za Misty Albion kryją się inne piękne miasta - ze wzgórzami i rzekami, lasami i jeziorami. Uwielbiam naturę, ale doceniam także żywą komunikację międzyludzką. Nie ukrywam - przyciągają mnie ludzie z wiosek i małych miasteczek.
Teraz, w ramach trasy „Letters, Words, Phrases ...”, prawie codziennie masz nowy koncert.
Sevara: Uważam, że koncerty i trasy są darem, ponieważ są to wydarzenia, które nie mogą mieć miejsca przez cały czas. Życie piosenkarza jest absolutnie niestabilne i bardzo różni się od życia, powiedzmy, bankiera. W muzyce zaczyna się okres dewastacji, a potem muszę się przynajmniej wycofać, by dojść do siebie. To dlatego, że na scenie poddaję się muzyce w stu procentach. W moim repertuarze nie wszystkie piosenki są jasne i słoneczne - są kompozycje, które sprawiają, że myślisz, bo życie nie zawsze jest łatwe. Mamy też jeden kawałek, w którym grają faceci, a ja po prostu siedzę i słucham ich.
Czy masz swojego ulubionego widza?
Sevara: Tak się złożyło, że lokalni mieszkańcy prawie zawsze przychodzą na moje koncerty: w Anglii - Brytyjczycy, w Ameryce - Amerykanie. A jeśli wśród społeczeństwa są Uzbecy, myślisz: świetnie! Słuchałem każdej osoby, przedstawiciela każdej narodowości, interesowało mnie to, co myśli, jego mentalność jest interesująca. Dziś postrzegam wszystkich ludzi jako jedność. Przestałem dzielić publiczność, a potem zniknęła bariera między nimi a mną.
Śpiewasz w języku angielskim, rosyjskim i uzbeckim w gatunkach soul i jazz, rock i drumpop. Niedawno wydali także kolekcję uzbeckich pieśni ludowych Tortadur w legendarnym Abbey Road Studios w Londynie. Jak oceniasz przyszłość muzyki etnicznej?
Sevara: Myślę, że to muzyka ludowa będzie żyła bardzo, bardzo długo. Może to nie będzie ogromny sukces, ponieważ po prostu niemożliwe jest odtworzenie go w stanie popu. Ta muzyka wymaga głębokiej percepcji, która moim zdaniem nie może być wymagana od współczesnego słuchacza. Dziś ludziom nie jest łatwo żyć, dlatego oczekują od artysty lekkości i radości. A w folklorze musisz „zagłębić się”, móc głęboko myśleć, słuchać sercem. Ale to ta muzyka będzie słyszana przez wieki.
Byłeś już słynnym piosenkarzem na całym świecie, a mimo to zdecydowałeś się wziąć udział w programie pierwszego kanału „Voice”. Co skłoniło Cię do podjęcia tego kroku?
Sevara: Szczerze mówiąc, po prostu nie mogę zrozumieć, czym jest celebrytka. Gwiazdy są różne. Oczywiście praca każdego artysty wywyższa go na własne oczy. Ale udział w projektach telewizyjnych, w tym w Voice, HSE i Just Like It, jest rodzajem szkoły. Było wszystko - ogromny stres i nieznośny ból (szczególnie w programie „HSE”) i pokonywanie własnych lęków. W każdym razie stres artystów w Rosji jest znacznie silniejszy niż na Zachodzie. Jeśli umieścisz artystę zachodniego w Rosji, będzie on „wył”. Nie dlatego, że jest nastrojowy lub rozpieszczany przez fanów - po prostu warunki pracy są trudniejsze.
Problem polega na tym, że rosyjscy artyści często są jednocześnie jednocześnie ich administratorami i producentami. Z uwagi na fakt, że wiele trzeba zrobić samemu, ktoś oszalał, zaczął stawiać nierealistyczne wymagania wobec jeźdźców. Zauważyłem również, że u dzisiejszych młodych artystów jest mało duszy, ale mogą oni zachowywać się profesjonalnie: są zorganizowani, kontrolują każde słowo wypowiedziane w wywiadzie. Ale jeśli chodzi o podaż materiału muzycznego, czasami jest tu smutno.
Nie jest tajemnicą, że planujesz wykazać się w innych obszarach niezwiązanych z muzyką, na przykład w modzie.
Sevara: Bardzo interesuję się ubraniami dla wierzących. Teraz produkują dużo ubrań w kształcie torebek dla muzułmańskich kobiet, podczas gdy można je znacznie bardziej wyrafinować. Krój i struktura materiału jest bardzo ważna, a co najważniejsze, nie powinno być żadnych materiałów syntetycznych - skóra musi oddychać. Nawiasem mówiąc, chciałbym stworzyć koncepcyjną i wygodną kolekcję dla przedstawicieli Emiratów. Jeśli chodzi o samą modę, uważam, że ubrania zawsze wyglądają lepiej na ludziach, jeśli nie skupiają się na nich, ale wiedzą, jak prawidłowo łączyć rzeczy. Jest to rodzaj sztuki, ale „działa”, o ile dana osoba może sobie pozwolić na wolność - nie zniewala mody i nie zależy od etykiet.
Gdybyś miał okazję przeżyć jeden dzień w życiu innej osoby, kogo byś wybrał?
Sevara: Prawdopodobnie byłby to dzień pierwszej kobiety na Ziemi - Ewy. Ciekawe jest, jak żyła, jak chodziła po Ogrodzie Eden. Zgadzam się, ponieważ poznanie całego piękna tej istoty jest niesamowite! On i Adam byli jedynymi ludźmi na planecie i żyli zgodnie ze swoim stanem wewnętrznym, czuli, widzieli i znali Boga w sobie. Czy coś może być piękniejsze?
DOSSIERSevara Nazarhan to uzbecka piosenkarka pop i rock, kompozytorka, a także wykonawczyni tradycyjnej muzyki uzbeckiej.
Piosenkarz jest ściśle związany z dwoma gigantami muzyki światowej - Anglikiem Peter Gabriel i Francuzem Hector Zazou. Gabriel otworzył Sevarę dla świata na początku 2000 roku, zapraszając ją, następnie studentkę do Konserwatorium w Taszkiencie, na festiwal WOMAD i studio Real World, a następnie na światową trasę koncertową „Growing Up”. Zazu został wyprodukowany podczas zachodniego debiutu Sevary „Yol Bolsin” (Bon Voyage), który został nagrany w 2003 roku w tym samym Realnym świecie.
Sevara jest laureatką prestiżowej nagrody BBC World Music Awards w kategorii „Najlepszy artysta azjatycki”.
