W dniu 8 czerwca 2010 r. Sąd uznał siedem firm i czterech podejrzanych w sprawie prania pieniędzy za niewinny 
150 milionów funtów (891 milionów dirhamów ZEA), które podejrzewano o pranie przez trzy lata od 2006 roku. Była to największa sprawa prania pieniędzy w historii emiratu, badana w Dubaju, i jest to bardzo ważne, ponieważ ZEA zajmują pozycję wiodącego centrum finansowego na Bliskim Wschodzie, gdzie liczba przestępstw związanych z praniem pieniędzy stale rośnie. Tylko w 2009 r. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich odnotowano fenomenalną liczbę 1729 przypadków prania pieniędzy. Sąd Apelacyjny w Dubaju utrzymał w mocy orzeczenie sądu pierwszej instancji i zwolnił wszystkich podejrzanych o pranie prawie 891 milionów dirhamów ZEA, dyrektora generalnego z Pakistanu, pracownika firmy z ZEA, specjalisty z Wielkiej Brytanii i kontrolera finansowego z Indii.
Podejrzani nie przyznali się do winy i całkowicie zaprzeczyli wszelkim zarzutom dotyczącym nabycia, posiadania i przekazania 150 milionów funtów, które, zgodnie z oskarżeniem prokuratora, zostały uzyskane w wyniku oszustwa i oszustwa władz Antyli Holenderskich oraz biura Departamentu Finansów i Sądu Celnego Wielkiej Brytanii (RCPO).
Odnosząc się do punktów karnych, prokuratorzy powiedzieli, że podejrzani zostali również oskarżeni o sfałszowanie dwóch kwitów z cyfrowym przekazem pieniężnym i umowy pożyczki w wysokości 5 milionów dolarów (dirham ZEA 18,4 miliona), największej w historii Dubaju. Ponadto zostali oni oskarżeni o przesyłanie sfałszowanych dokumentów do banku centralnego ZEA. W przypadku siedmiu firm zostali oni oskarżeni o pomoc i udział w nielegalnych operacjach prania pieniędzy.
Sędzia przewodniczący Mahmoud Fahmi Sultan, czytając wyrok historyczny, również uchylił dla każdego podejrzanego dwumiesięczny wyrok więzienia za fałszowanie i używanie nieoficjalnych dokumentów, uznając ich za niewinnych. Znany specjalista od prawa karnego, prawnik Isa bin Haider, założyciel i szef kancelarii adwokackiej Bin Haidar Adwokaci i konsultanci prawni, reprezentujący interesy oskarżonych, skomentował ten proces: „Podejrzanym i ich firmom postawiono zarzut prania pieniędzy za 891 milionów dirhamów ZEA w przez trzy lata i bez żadnych solidnych dowodów. Śledczy w sprawie przez cały proces i proces, które rozpoczęły się w sierpniu 2006 r., nie byli w stanie udowodnić, że rzekomo „wyprana” kwota jest przestępcą pochodzenie nal ".
Pan Bean Hyder zwrócił także uwagę na fakt, że nie postawiono mu żadnych zarzutów wobec jego klientów w Londynie, mimo że domniemane przestępstwo zostało tam pierwotnie zbadane pięć lat temu. Zapytał: „Załóżmy, że podejrzani otrzymali te pieniądze od organizacji przestępczych zlokalizowanych za granicą. Dlaczego więc nie pojawili się w sądzie w Londynie?”
Odpowiedź prokuratora generalnego w Dubaju Issam Isa Al Khumaydana na pytanie, dlaczego terminy śledztwa w tej sprawie przedłużono o prawie dwa lata, brzmiała stwierdzenie, że „była to największa sprawa prania pieniędzy w historii Dubaju”.
W tej sprawie prawnik Isa Bin Hyder powiedział: „Przez cztery lata prokuratorzy w Dubaju pracowali nad opóźnieniem tego procesu. Dopiero po czterech latach sprawa trafiła do sądu. Komitet śledczy powołany przez Prokuraturę Generalną nie był w stanie przedstawić żadnego konkretnego dowody lub kopie zapasowe w wysokości 150 mln USD podejrzane o pranie ”.
Sąd Apelacyjny uchylił również decyzję sądu ds. Wykroczeń administracyjnych o zajęciu dirhamów w ZEA za podrobione dokumenty i pieniądze w wysokości 18,4 mln. PR
