Prezentacja książki kazachskiego pisarza Nemata Kelimbetova „Nie chcę stracić nadziei”, wydana po raz pierwszy w języku arabskim, odbyła się w budynku Stowarzyszenia Współpracy Naukowej i Kulturalnej w Dubaju.
W uroczystości wziął udział Kairat Kelimbetov, wicepremier Republiki Kazachstanu; Bilal Al Bdur, wiceminister kultury ZEA; Askar Musinov, Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Kazachstanu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, a także przedstawiciele dużych firm w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, misje dyplomatyczne Rosji, Afganistanu, Kurdystanu i innych.
Jak zauważył Kairat Kelimbetov w swoim wystąpieniu, to wydarzenie kulturalne jest kolejnym krokiem w kierunku zacieśnienia strategicznych stosunków między Kazachstanem a ZEA, które niedawno przekroczyły 20-letni kamień milowy. „Już w X-XIII wieku intensywnie rozwijała się współpraca między Azją Środkową a Zatoką Perską. W przeszłości zostały one utracone, ale wznowione po uzyskaniu niepodległości. Obecnie więzi polityczne i gospodarcze nie mogą się rozwijać bez kultury, dlatego budujemy współpracę w tym obszarze. Aktywny wymiana doświadczeń między ministerstwami nauki, rozwija się komunikacja między uniwersytetami, książki są tłumaczone - wyjaśnił wicepremier, mówiąc o rozwoju stosunków dwustronnych. Podkreślił także, że tłumaczenie książki „Nie chcę stracić nadziei” jest udanym doświadczeniem zbliżenia między dwoma narodami poprzez nabycie wspólnych wartości.
„Książka, po raz pierwszy wydana przez mojego ojca w latach 80. ubiegłego wieku, stała się znakiem rozpoznawczym jego twórczości. Jest bardzo popularna w Kazachstanie, a dziś, dzięki tłumaczeniu na wiele języków świata, zyskała nowych odbiorców. Z kolei czytelnicy mają okazję dowiedzieć się więcej o kazachskiej historii, tradycjach i kulturze ”- powiedział Kairat Kelimbetov.
Fragmenty książki zostały przeczytane podczas prezentacji, a obecni mogli podzielić się swoimi wrażeniami z tego, co przeczytali. Monologowa powieść „Nie chcę stracić nadziei” to historia doświadczonej tragedii oraz zbiór filozoficznych przemyśleń na temat życia. Po nieudanej operacji Nemat Kelimbetov był przykuty do łóżka przez 10 lat, ale poważna choroba nie złamała pisarza i nie pozbawiła go chęci do życia: przez te wszystkie lata był zaangażowany w dzieła literackie i tłumaczenia, kontynuował działalność twórczą. Druga część książki to listy testamentowe do syna pisarza. Rozumowanie o wiecznych wartościach ilustrują dzieła folkloru, w tym opowieści o Sakach, Hunach i starożytnych plemionach tureckich. Znaczącą rolę w książce przypisuje się historii Kazachstanu, perspektywom jego rozwoju i dobrobytu, w które wierzył autor. Za tę pracę literacką kazachski pisarz, Turkolog i akademik Nemat Kelimbetov otrzymał prestiżową nagrodę Europejskiego Towarzystwa Franciszka Kafki (pod patronatem UNESCO). Zmarł w 2010 roku w wieku 73 lat.
