Drodzy Czytelnicy! Zaproponowaliśmy do swoich wierszach uwagę poety, które zostały przyznane w konkursie literackim „Wiosna poezja jest piękna”, która odbyła się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Mark Dzień Literatury i Kultury Słowiańskiej Pamięci Cyryla i Metodego.
Przypomnijmy, że ceremonia wręczenia nagród odbyła się 25 maja w Al Raha Beach Resort w Abu Zabi. Konkurs odbywał się od 10 lutego do 10 maja przy wsparciu ambasady rosyjskiej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wzięło w nim udział 33 poetów, z których 16 mieszka i pracuje w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jednocześnie najmłodszy uczestnik konkursu ma zaledwie 11 lat, a najstarszy ma 70 lat.
Miejsca wśród zawodników mieszkających w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zostały podzielone w następujący sposób:
1. miejsce - Anna Krukovskaya
2 miejsce - Elena Balina
3 miejsce - Irina Soluyanova i Inna Badr
Cieszy fakt, że konkurs poezji przyciągnął uwagę poetów mieszkających w Rosji i krajach WNP. Najbardziej pamiętnym pisarzem, dla nas tutaj, z zagranicy, był Jurij Bakanow z Magnitogorska, zauważony przez jury.
A teraz wiersze. Życzymy miłej lektury!
Gwiazda Poety
W dziewiętnastym wieku cały świat był urzeczony waszym oddanym poetą; I z ptakiem, jakby wyskakując z klatki, uderzył błyskawicą szalone światło. Minęły lata. Jasne, długie przedsięwzięcia Talent stał się silniejszy, odżywiając ciężką pracę. Znał miłość i gorycz rozstania, i że jego przyjaciele mieli już odejść. On rok po roku - nawet w dni złej pogody! - W imię prawego życia czyni; Rozpoczął walkę z rozpustą autokracji. W sile życia nasz geniusz ... I - zabity! Ale wiedz, Gwiazdo urzekającego szczęścia, Twój świetny duch Rosja ożyje!
Anna Krukovskaya
Ptasi ludzie
Chcieli latać nad ziemią, ale nie mogą, Ich problemy, zmartwienia, lęki zostały zniesione. Ludzie-ptaki złożyli skrzydła o niebieskich skrzydłach i zapomnieli, jak marzenie zamieni się w rzeczywistość. Ludzie-ryby Nurkowali głębiej i bawili się szczęściem. Nie boją się ani ziemskich problemów, ani burzy, ani złej pogody. Ludzie-ryby igraszki na dole, jak małe dzieci, I nie wąchają, że gdzieś na nich już ustawiono sieć. Ludzie-konie były wolne, stały się oswojone. Z czasem nie zauważyli, co się z nimi dzieje. Wiatr rozległości Wymienili cichy stragan. Sycony, spokojny ... Oczy tylko ze szczęścia nie świeciły ...
Elena Balina
Sto dróg
Życie jest niekończącą się mapą wydarzeń, a każdy dzień jest jak flaga na drodze. Sto dróg, sto bezcennych odkryć, do których przeznaczenia mam więcej. Ale w którym ze stu kierunków mam iść po szczęściu? Nie boję się ścieżki porażki - w końcu bez nich nie może być zwycięstwa. Jak mogę się nie pomylić? A może po prostu iść losowo? Może samo szczęście puka do drzwi mojego niebieskiego ptaka? Wiem tylko, że nie powinieneś się poddawać! Nigdy nie zdradzę swojego marzenia! Ponieważ chcę się tylko do niego uśmiechać, przeklinam wszystkie złośliwe słowa. Chociaż sikora w moich rękach jest czymś, Moje serce się temu opiera. W oddali połączenia na inne wysokości Leć po dźwig.
Irina Soluyanova
Życie jest wiecznym kręgiem ...
Słodka wioska śni w nocy - Las, rzeka, otwarte przestrzenie, ptaki w stosach ... Rodzima babcia wygląda przez okno - Czeka na mnie ... Wierzy tak samo ... Ta wiara i moja nadzieja Pomóż mi zapamiętać ... Wszystko będzie jak wcześniej ... Mała dziewczynka będzie żyła bez zmartwień I nie znam tego smutku, który zawsze uciska ... Tylko ze smutkiem tego Rosjanina Dostaje czysty obraz na zawsze ... Czy to jest „tajemnica rosyjskiej duszy”? Czy nie poszli aż do świątyni? A kiedy dotrzemy do końca drogi, prawdopodobnie zostaniemy zapytani, co przynieśliśmy ... Ten ładunek będzie ciężki, może wszystkie grzechy ... Wieczność lub Otchłań ... Pomimo strachu żyję tą siłą z moim ojczystym Rosjaninem, modlitwą Matki i moją łzą ... W odległej ziemi prawosławnej Dumny Krzyż jest dumną głową przede wszystkim ... Stało się łatwiej - oto Łaska ... Wątek stał się silniejszy - nie możemy się rozwiązać ... Rosyjski Opole il piaski, Ojczyzna i Wiara - życie Wiecznego Kręgu ...
Inna Badr
Powiedziałbym ci ...
Powiedziałbym wam o matce i ojcu, wznieśli nasze miasto na stepie, a potem jeszcze bez parków i pałaców, bez hałaśliwych ulic i wrzącej stali. Chciałbym powiedzieć bez upiększenia: Miasto jest czasami ubrane latem, W okrągłym tańcu tramwajowym o wczesnej godzinie, We mgle pod magnetycznym wierzchowcem. I jak lśniący metal gotuje się w wiadrze, Chowając się za zadymionym czerwonym welonem! ... Aby świat zatriumfował, słony pot wykopał żelazo. Niemiecka skorupa nie wzięła naszej stali I nie wzięła nas - nie jesteśmy w tej partii ...! W końcu metal wytapiano w Magnitogorsku, aw naszej krwi jest prawie jedno żelazo. Przez długi czas gasł ogień wojny, ale z warsztatów płynie ciepło serc, żyjcie, moje miasto, żelazna stolica, która cieszy oko mojego kraju! Jesteś piękna w swojej czystości Od prostych twarzy, szczerych uśmiechów, Od błysków martin-martin w nocy i od ludzi chodzących na zmianę!
Jurij Bakanow (Magnitogorsk, Rosja)
Podsumowując, chcemy, aby każdy z was znalazł swoją wiosnę, z której można czerpać dobroć i miłość. Pokój wam!
