Po raz pierwszy od 35 lat zoologowie odnotowali pojawienie się karakalu arabskiego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.
Dubaj, ZEA. Eksperci Agencji Ochrony Środowiska w Abu Zabi wykryli pojawienie się karakala arabskiego lub rysia pustynnego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W nocy był uwięziony w parku narodowym Jebel Hafeet w Al Ain.
Według zoologów ostatni występ dużego kota na wolności w Zjednoczonych Emiratach Arabskich odnotowano w 1984 r. Lub 35 lat temu. Dziś w Abu Zabi, głównie w rezerwatach przyrody, jest 45 kamer do obserwacji przyrody.
Pomimo faktu, że ogólnie region ma dość dużą populację karakali, bardzo rzadko spotyka się go na terytorium Półwyspu Arabskiego. Powodem tego było kłusownictwo i uszkodzenie ekosystemu. Naukowcy zintensyfikują monitorowanie terytorium, aby ujawnić, ile osobników karakali dotarło do ZEA.
Karakal na zewnątrz przypomina rysia, ale jest mniejszy, szczuplejszy i ma jednolity kolor. Długość ciała wynosi 65-82 cm, ogon 25-30 cm, wysokość na ramionach około 45 cm; waga - 11-19 kg. Uszy z frędzlami (do 5 cm) na końcach. Na łapach opracowano twardą szczotkę do włosów, która ułatwia ruch na piasku. Futro jest krótkie i grube. Kolor przypomina północnoamerykańską pumę: piaskowaty lub czerwonawo-brązowy top, białawy spód; czarne ślady po bokach kufy.
Poluje głównie w nocy. Głównym pokarmem dla niego są gryzonie (myszoskoczki, jerboy, wiewiórki ziemne), zające tolai i częściowo małe antylopy. Czasami pozyskuje jeże, jeżatki, gady, owady, małe drapieżne zwierzęta, takie jak lisy i mangusty, młode strusie. Może porywać drób, atakować jagnięta i kozy. Karakal niczym lampart ciągnie martwą zwierzynę na drzewa, aby ukryć ją przed innymi drapieżnikami.
