PONAD 500 ARTYSTÓW Z 40 KRAJÓW ŚWIATA BĘDZIE UDZIAŁ W ROCZNEJ WYSTAWIE SZTUKI ART DUBAJ, NAJWIĘKSZEJ NA BLISKIM WSCHODZIE. ZOSTANĄ TWÓRCZE OSIĄGNIĘCIA W HALACH MADINAT JUMEIRAH W OKRESIE OD 16 MARCA DO MARCA 2016.Tekst: Natalia Remmer
Wystawa Art Dubai zapowiada się na największą i najbardziej reprezentatywną w historii - ogłosił udział prawie sto galerii z całego świata, od Litwy po Ghanę i od Nowego Jorku po Filipiny. W trzech galeriach zaprezentowana zostanie sztuka młodych i utalentowanych autorów rosyjskich.
Galeria Artwin (Moskwa):
- Wnosimy prace Olgi Kiselevy, artystki z Petersburga, która uczy sztuki współczesnej na Sorbonie od 2001 roku, gdzie prowadzi Instytut Nauki i Sztuki. Prace Olgi znajdują się w licznych muzeach i dużych prywatnych kolekcjach. Seria Crossworlds to kolaż fotograficzny z tagami elektronicznymi z hasłami propagandy radzieckiej i amerykańskiej zimnej wojny, które można dekodować za pomocą telefonu komórkowego.
Zaprezentujemy także prace z serii Money - w której autor zwraca uwagę na transformację wartości materialnych w gospodarce rynkowej. Artystka wnika w istotę klasycznych technologii, aby tworzyć autentyczne i technologiczne przedmioty: przygotowując się do projektu, studiuje produkcję luster, dywanów i kodów programowych. „Pieniądze na tkaniny” (ręcznie robione dywany i gobeliny), rzeźba, grafika, instalacje interaktywne, malowidła ścienne, lustra - to najszersza paleta jego działań.
Kolejnym odkryciem w Art Dubai będzie artysta z tymi samymi dźwięcznymi inicjałami OK - Olya Kroytor, laureatka nagrody Kandinsky'ego w nominacji „Young Artist. Project of the Year”. Zaprezentujemy serię jej prac sztalugowych powstających na pograniczu malarstwa i abstrakcji geometrycznej, kolażu i komiksu, a także trójwymiarowe obiekty-płaskorzeźby, które przybierają formę hieroglifu obrazowego.
Galeria Artwin koncentruje się na promowaniu młodych rosyjskich artystów i budowaniu dialogu kulturalnego w przestrzeni poradzieckiej. Aktywnie rozwijamy współpracę z Azerbejdżanem i Kazachstanem, a dostęp do Bliskiego Wschodu jest dla nas logiczną kontynuacją naszej ścieżki. A sam Art Dubai to świetna okazja, aby cieszyć się morzem i słońcem, co w połowie marca nadal nie cieszy nas w Moskwie.
Galeria Iragui (Moskwa): 
- W tym roku na targach Art Dubai można zobaczyć prace słynnej moskiewskiej konceptualistki Nikity Alekseev. Podczas studiów w Moskiewskim Instytucie Poligraficznym interesował się współczesną poezją i nowymi trendami w sztuce i muzyce, w tym konceptualizmem i minimalizmem.
Dołączając do grona moskiewskich koncepcjonistów, Aleksiejjew był jednym z pierwszych, którzy badali związek między tekstem a obrazem. W latach 70. spotkał się z tak zwaną „grupą Sretensky Boulevard”. Szczególnie silne wrażenie wywarła na nim praca Ilyi Kabakov. Inną ważną postacią Nikity był Andriej Monastyrsky. Wraz z nim, a także myślicielem Nikołajem Panitkowem i poetą Lwem Rubinsteinem, stworzył grupę działania zbiorowego. Grupa przeprowadziła ponad 120 akcji badających mechanizmy tworzenia znaczeń i sposobów przekraczania granic akceptowanych wartości. I wtedy i teraz Aleksiej docenia ironię w sztuce i zawsze szuka „luki między znaczącym a znaczonym”.
W 1987 roku Nikita Alekseev otworzył galerię we własnym mieszkaniu - słynnym APTARTIE. Rezultatem APTART dla Aleksiejewa, a także ogólnie dla sztuki moskiewskiej, była zmiana stylu. Artyści zaczęli eksperymentować z innym językiem artystycznym - wizualnie bardziej agresywnym i teksturowanym. W tym okresie Nikita Aleksiejew stworzył wiele serii graficznych, a także obrazy i przedmioty. W latach 80. często eksperymentował z powierzchnią obrazu, używając tkaniny i różnych gotowych materiałów.
Uczestniczka wielu wystaw sztuki rosyjskiej poza Rosją Nikita Aleksiejew mieszkała we Francji przez kilka lat. Wkrótce po powrocie do Moskwy w 1993 roku przestał uprawiać sztukę, poświęcając się krytyce sztuki. Aleksiej został redaktorem działu Kultura tygodnika „Cudzoziemiec”. Artystyczne poszukiwania wznowił pracą „Dying Drawings (Every Blessings Praise the Lord)” - seria 2000 rysunków pełnych dramatu i autoironii. Teraz Nikita Aleksiejew woli częściowo autobiograficzne fabuły, tworząc coś w rodzaju wizualnego pamiętnika, w którym liryczne i delikatne uczucia są ukryte za absurdem i sarkazmem.
Moskiewska galeria Galerie Iragui uważa, że jej głównym zadaniem jest zwrócenie uwagi na współczesną sztukę rosyjską. Galeria inicjuje udział rosyjskich artystów w międzynarodowych projektach i ich zaangażowanie w kontekście światowej sztuki, współpracuje z instytucjami kultury i kuratorami w wielu krajach. W 2016 r. Galerie Iragui po raz drugi wystawi się w Art Dubai.
Pechersky Gallery (Moskwa):
Na stoisku Pechersky Gallery znajdą się prace młodej rosyjskiej artystki Danili Tkachenko z serii Closed Territories. Fotograf Danila Tkachenko jest bezinteresowną osobą, gotową na trudności i trudności w celu zaakceptowania idei, że dzisiejsza praca fotografa może nie tylko kształtować rzeczywistość, ale także ją konstruować. Danila spędziła kilka lat na wyprawach w Rosji i na Ukrainie, aby stworzyć serię prac o ludziach, którzy dobrowolnie wybrali drogę pustelnika, którzy uciekają przed ludzkim społeczeństwem, którzy żyli w dziczy i zaroślach.
Projekt „Terytoria zamknięte” zawiera wiele zdjęć dowodów utopii współczesnej epoki, które zamroziły się w zaśnieżonym horyzoncie: Sowieci struktur technicznych, inżynieryjnych i innych rozwiązań dla Sił Zbrojnych ZSRR odkrytych w różnych, często tajnych obszarach byłego kraju. Obiekty te są przeplatane fotografiami z obserwatoriów, baz wojskowych, miejsc testowych, zamkniętych miast. Wszystkie budynki i strefy są reprezentowane w postapokaliptycznej wiecznej zmarzlinie. Patrząc na tę „zimną” serię i przypominając poprzedni, samotny, dochodzisz do wniosku, że Tkachenko wcale nie jest zainteresowany egzotyczną naturą, ale głębokimi kwestiami filozoficznymi: gdzie jest granica, po której Utopia zamienia się w antyutopię? A jakie są przyczyny tej nieuchronnej podwójnej jedności?
Dychotomia „utopia-dystopia” dla artystki Danili Tkachenko staje się czymś w rodzaju lunety, którą można oglądać z jednego lub drugiego końca. W serii „Pustelnicy” obserwujemy ogromny wzrost świata, w którym utopizm projektu eskapistycznego budzi się do życia w całej swojej tragicznej bezbronności. W nowej serii patrzymy na antyutopijny sowiecki modernizm z przeciwległego końca rury, a świat kurczy się, zmieniając się w obojętny, samowystarczalny, a jednocześnie bardzo piękny obraz estetyczny. W pewnym momencie znaki „+” i „-” w naszych ocenach widocznych miejsc zmiany. Jest to dowód na precyzyjną optykę mistrza, który z pasją odnajduje problemy narodzin, upadków i odwracania marzeń ludzkości o doskonałym i strasznym (absolutnie okropnym, strasznie doskonałym) życiu.
