Trudno powiedzieć, który ze starożytnych ludów jako pierwszy wynalazł cienką zasłonę zakrywającą głowę panny młodej, jednak od Hellas i Asyrii do Mezopotamii i starożytnego Rzymu panna młoda zawsze nosiła zasłonę w dniu ślubu. Jako symbol czystości i niewinności zamężnej dziewczynki.
Fata (przetłumaczona z sanskrytu jako „tkanina”) to tradycyjny ślubny hełm, który najczęściej jest wykonany z muślinu, koronki i jedwabiu, towarzyszy ceremoniom ślubnym od czasów starożytnych. Zwykle nie tylko zakrywała włosy, ale także całkowicie ukrywała twarz. Po ślubie zasłona została wreszcie zdjęta: ojciec panny młodej to zrobił, przekazując córkę panu młodemu lub samemu panu młodemu. Rytuał „zdejmowania zasłony” był przełomowy: w ten sposób mężczyzna pokazał innym swoje prawne i wyłączne prawo do posiadania kobiety.
Czasami zasłonę przypisywano mistycznym właściwościom. Na przykład wierzyli, że jest w stanie chronić przed złym okiem i złymi duchami. I nie tyle sama panna młoda, ale jej nowa rodzina. Dziś panna młoda nosi zasłonę jako znak szacunku dla tradycji. A także dlatego, że zasłona, uzupełniająca akord toalety ślubnej, wprowadza dodatkową intrygę do obrazu. Pod nim łatwo jest wyglądać słodko i tajemniczo, luksusowo i niedostępnie, wyjątkowy i niepowtarzalny ... Dziś nakrycie głowy panny młodej chętnie zdobią perły, kryształy Swarovskiego, diamenty i kamienie półszlachetne. Najważniejsze, aby nie przesadzić: w wyrafinowanym stroju skromna woalka zawsze wygląda lepiej, a w sukience o lakonicznym kroju - welon jest bardziej skomplikowany i bogatszy!
