DZIAŁANIA NAJLEPSZEGO PRZEDSTAWICIELA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ YAYA KUSAMA PODAJĄ OCZY, WYRÓŻNIAJĄ NIEBIESKĄ HARMONIĘ I MYŚLĄ. W MARCU TU BYŁO PRZEGLĄDANE NA ART DUBAI 2014, A WE WRZEŚNIU W LONDYNIE, Jej NOWA WYSTAWA KĄPIELI, DEDYKOWANA DO „WIELKIEJ POMPY PUMPKIN”, PISEMNEJ BEZ ...
Przyciąganie według sztuki
Praca ekscentrycznej japońskiej Yaya Kusama ma coś, co czyni ją absolutnie niedostępną dla całej armii artystów i królowych instalacji. Jej sztuka jest naprawdę wielowymiarowa, ponieważ odczytuje całe jej życie, w którym były wzloty i upadki, nadzieje i rozczarowania, spotkania i rozstania. Trudne życie artysty z Matsumoto (Prefektura Nagano), który od dzieciństwa cierpiał na halucynacje i obsesyjne myśli, przeplatało się z życiem zwykłej córki, której matka zmuszona była szpiegować ojca Lovelace'a. Autorytarna matka nie pochwaliła pasji dziewczynki do malowania i rozdarła płótna, które Yayoi uporczywie malowała w wieku 10 lat. Wreszcie w 1948 roku młoda Kusama uciekła z domu i długo zaczęła uczyć się tradycyjnego japońskiego malarstwa w instytucie, ale nie podobała jej się ścisła dyscyplina i hierarchiczna relacja między nauczycielem a uczniami. Od tego momentu postanowiła eksperymentować z malarstwem we własnym zakresie, opierając się wyłącznie na własnej intuicji.
Wczesne prace Kusamy stanowiły połączenie tradycyjnego japońskiego stylu malarskiego z zachodnimi wpływami. Przekształcając swoje fobie w obrazy i instalacje, artystka udała się na podbój Nowego Jorku w 1958 r., Gdzie otwarcie sprzeciwiała się wojnie w Wietnamie i zaprzyjaźniła się z awangardowymi artystami Frankiem Stellą, Josephem Cornellem i Donaldem Juddem. To w Ameryce Yayoi Kusama ma długofalowy cel: przekształcić swoje nazwisko w markę - i tworzy studio Kusama Enterprises obok słynnej fabryki Andy Warhola, gdzie maluje i sprzedaje swoje filmy, niezwykłe projekty, odważnie wprowadzając swoje imię do obiegu biznes. Tak narodziły się torby i koszulki z nadrukiem Kusama, wydane w limitowanej edycji, miękkie rzeźby ekologiczne, festiwal body art i film „Kusama Self-Destruction”, który otrzymał nagrody na kilku prestiżowych festiwalach filmowych.
„Artyści muszą cały czas protestować”, powiedział Yayoi Kusama, „ponieważ wciąż istnieje wiele problemów z demokracją i prawami człowieka, zbyt wiele różnic między bogatymi i biednymi. W Japonii w ciągu ostatniej dekady nastąpiło wiele zmian politycznych i społecznych, dlatego popieram młodych artyści przekazujący pieniądze i swoją pracę na fundusze kultury ”. Dziś za jej plecami znajdują się wystawy od Singapuru po Moskwę, dokument „Yayoi Kusama, uwielbiam siebie” i najdroższy „biały” obraz Infinity Net, sprzedany za astronomiczną kwotę 5 100 000 $ na aukcji Christie.
Japoński przepis
Aby odnieść sukces, artysta musi mieć trzy główne cechy: talent, energię i świeże spojrzenie przed czasem. Spośród tych trzech decydujący w pracach Yayoi Kusama jest z reguły ostatni. „Od dzieciństwa pracowałem z kropkami lub groszkiem”, mówi Yayoi Kusama. „Moim zdaniem Ziemia, Księżyc, Słońce i ludzie - wszystko to stanowi punkt, jedyną cząstkę wśród miliardów innych. To jest istota mojej filozofii co jest interesujące dla ludzi ”.
Gdy Marc Jacobs zaprosił artystę do współpracy z Louisem Vuittonem, chętnie przyjęła tę propozycję i pomimo jej starości (w tym czasie miała 82 lata), entuzjastycznie zaangażowała się w rozwój projektowania produktu. W rezultacie w 2012 r. Sprzedaż marek gwałtownie wzrosła. Kluczem do sukcesu była zrelaksowana i żartobliwa kobiecość kolekcji Louis Vuitton, stworzonej przez Yaya Kusamę. Ślady talentu szczęśliwej awangardy są oczywiste: cytrynowo-żółta sukienka z czarnym groszkiem, falbany na spódnicy, klasyczny przezroczysty trencz obsypany czerwonym lub czarnym groszkiem do wyboru, jedwabne szale i masywne torby ... ”Czerpała energię i inspirację ze swojego bajkowego świata, który nigdy nie nie kończy się ”- Mark Jacobs podzielił się swoimi wrażeniami.
Szczera zmysłowość i obserwacja artystki skłoniły ją do stworzenia lustrzanego pokoju Infinity - Fill with the Brilliance of Life, który odbył się w dużym pokoju z lustrem, którego ściany, sufit i podłoga odbijały kałużę wody. Setki małych okrągłych diod świecących przyklejonych do sufitu błysnęły w ciemności w różnych kombinacjach kolorystycznych i dały widzom nowe wrażenia z nieskończonej przestrzeni.
W innej instalacji I'm Here, ale Nothing, która była prezentowana w Tate Modern Gallery w Londynie w 2012 roku, fluorescencyjne naklejki wypełniały salon - groszek migotał i powtarzał się wszędzie: na fotelach, kanapie, ścianach i naczyniach, dając wrażenie spokoju, jakby widziane przez magiczny pryzmat. Taki pobyt w wirtualnej nirwanie zafascynował publiczność, zmuszając do zatrzymania się.
W Dubaju Yaya Kusama po raz pierwszy z dużym sukcesem zaprezentowała się w 2012 roku pod skrzydłem londyńskiej galerii Victoria Miro na targach sztuki współczesnej Art Dubai. W 2014 r. W tym samym Art Dubai, według słów krytyków sztuki, A Blue Song Kusama, „ostatni kwiat jej długiej i pełnej życia kariery”, stała się główną ozdobą. Wydaje się, że obrazy miniaturowej Japonki są w stanie oddychać i mieć efekt „posthipnotyczny”, to nie przypadek, że stała się pierwszą kobietą, która otrzymała Nagrodę Imperialną Praemium Imperiale - najbardziej prestiżową nagrodę w Japonii za uznanie artystów na całym świecie.
We wrześniu londyńska galeria Victoria Miro rozpoczyna nową wystawę Kusama Pumpkins. Dynia jako obiekt artystyczny po raz pierwszy pojawiła się w niektórych pracach Kusamy w 1948 roku, a później, po powrocie artystki z Nowego Jorku do Japonii, ponownie stała się centralnym symbolem wielu swoich prac. Artystka nie ukrywa, że ma silną osobistą identyfikację z jasnopomarańczowym warzywem, „pokarmem bogów”, i podziwia dynię za „wytrzymałość, stałą jakość i wyjątkowe przyjemne właściwości”. „Sztuka współczesna jest zawsze męczącym dziełem, w którym nie ma miejsca na szczęście, a jest miejsce tylko na ślepe poświęcenie”. Kusama przyznaje, że musi po prostu wypełnić swój obowiązek i zniszczyć zwykłe stereotypy i klisze. Zawsze
