Tekst: Konstantin Andreev Nieprzypadkowo nowy archipelag został nazwany „Światem” - była to naprawdę próba (i jak się okazało, sukces) zsyntetyzowania, podobnie jak średniowieczni filozofowie utopijni, nowego świata szczęśliwych ludzi żyjących na wyspach i wyspach w harmonii i wygodzie, oddzielonych cieśninami.
Ewolucja nieruchomości osoby odnoszącej sukces kończy się zwykle na osobistej wyspie. Jest to najlepszy kompromis z niedoskonałością świata dla prawie każdego: dobrze czytany romantyczny, ambitny przedsiębiorca, który ostrożnie tłumi ideę światowej dominacji polityka lub geniusza zmęczonego światową sławą. Własna wyspa jako własne państwo z osobiście spisanymi prawami otoczonymi osobistymi wodami terytorialnymi - co może być lepszego? Ale sen ma swoją wadę.
Po pierwsze, liczba osieroconych wysp na świecie szybko topnieje. Wszystkie najlepsze zostały już rozebrane, a pozostałe fragmenty ziemi utracone w oceanie nie mogą pochwalić się podstawowymi udogodnieniami.
Ich właściciele muszą iść na kompromis w duchu Robinsona Crusoe - żadnych irytujących sąsiadów, ale będą musieli podpalić się przez tarcie i zbierać wodę deszczową. A gdy pierwsze niedogodności zostaną przezwyciężone, staną się nudne i będą musiały szukać piątku. Pomysł stworzenia wielkoskalowej kopii ziemskiego świata na wodach terytorialnych Zjednoczonych Emiratów Arabskich po raz pierwszy wyraził w 1999 r. Szejk Mohammed bin Rashid Al Maktoum, który w tym czasie pełnił funkcję Ministra Obrony, a obecnie Premiera, Wiceprezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich i władcy Dubaju. Miasto rozciągnięte wzdłuż wybrzeża potrzebowało nowych obszarów do rozwoju, mieszkańcy i turyści potrzebowali plaż i parkingów do transportu wody. Część zadań związanych z rozszerzeniem miasta w kierunku zatoki zostały wykonane w trakcie budowy Palm Islands, ale chciałem pójść o krok dalej, tworząc coś nowego.
W trakcie prac nad projektem postanowiono nie całkowicie wypełniać „kontynentów”, ale podzielić je na wyspy, które, biorąc pod uwagę wystarczającą odległość od siebie z punktu widzenia prywatności na zdjęciu satelitarnym, połączą się jednak w pojedyncze kontynenty. Tak więc, nawiasem mówiąc, łatwiej będzie je sprzedać, postanowili architekci. Budowa największego na świecie sztucznego archipelagu rozpoczęła się w 2003 roku; generalnym wykonawcą był Nakheel, który miał już doświadczenie w tworzeniu Wysp Palmowych. Niestety drobnoziarnisty piasek, w którym tak bogate są pustynie Półwyspu Arabskiego, nie jest odpowiedni dla dużych wysp: łatwo eroduje i zanieczyszcza obszar wodny. Dlatego wyspy świata o łącznej liczbie około trzystu wylano z kamieni i grubego piasku wydobywanego na dnie Zatoki Perskiej.
Stworzenie archipelagu 56 metrów kwadratowych. km kosztował 7,3 miliarda AED. Pierwsza wyspa, symbolicznie nazwana Dubaj, wyłoniła się spod wody w kwietniu 2004 r., Zgodnie z głównym planem budowy, do 2007 r. 90% sztucznego „świata” było gotowe. Kilka wysp w Ameryce Północnej zostało oddanych do dyspozycji Jego Wysokości Szejka Mohammeda bin Rashida Al Maktouma, premiera, wiceprezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich i władcy Dubaju, podczas gdy Nakheel sprzedaje resztę jako deweloper za 38 milionów dolarów za sztukę. Co więcej, sprzedaje w taki sam sposób jak Rolls-Royces - tylko z dobrą reputacją ekonomiczną.
Jednym z pierwszych nabywców wysp archipelagu The World był Richard Branson. W 2006 roku kupił całą Wielką Brytanię i planuje tam wyposażyć lotnisko, na którym wyląduje w samolocie własnej linii lotniczej Virgin.
Według plotek, ostatnio Sir Richard aktywnie promuje ideę, że za 50 lat poziom oceanów wzrośnie tak bardzo, że „sztuczny świat” zatonie. Niektórzy ekolodzy powtarzają rycerza brytyjskiej korony, przewidując, że cieśniny między wyspami o szerokości 50-100 mi głębokości 16 m wkrótce zwiędną, okryją się lotosami i zamieniają się w bagno. Logika tych prognoz jest oczywista: niektórzy właściciele nieruchomości masowych chcą mieć mniej sąsiadów. W tym przypadku Nakheel ma wiele oficjalnych zaprzeczeń, popartych badaniami naukowymi.
Przed szkodliwym działaniem sezonowych burz archipelag wzdłuż obwodu jest chroniony przez specjalnie zbudowaną tamę i sieć falochronów. Piramida odcinka konstrukcji ochronnych o wysokości 6 m pochłania energię fal, a specjalne turbiny wewnątrz tamy w spokoju wtłaczają świeżą wodę do cieśniny i zapobiegają jej stagnacji. „Zasadzona” tu na początku budowy rafa koralowa rośnie i zyskuje na sile - to samo w sobie jest najbardziej przekonującym dowodem na to, że wszystko jest w porządku z ekologią archipelagu. Statystyki wskazują na maksymalny wzrost poziomu Oceanu Światowego o 50 cm w ciągu jednego stulecia, zero ziemi budynków wyspiarskich znajduje się na wysokości 4 m npm, co oznacza, że szczęśliwi mieszkańcy Świata mają co najmniej osiemset więcej rezerw.
Archipelag Światowy jest z powodzeniem opanowany nie tylko przez przedstawicieli światowej elity biznesu, wybierając miejsce dla siebie w oparciu o pochodzenie etniczne. Od 2007 r. Właściciele wyspy „Etiopia” są uważani za Brada Pitta i Angelinę Jolie. W 2009 roku brytyjski rocker Rod Stewart dołączył do „wyspiarzy”. Jeśli chodzi o rodaków, pierwsi rosyjscy nabywcy w Nakheel pojawili się po przeniesieniu wyspy „Moskwa” na język angielski, a „Petersburg” - na niemieckie firmy z branży nieruchomości. Dziś wiadomo, że wyspy Rostów i Jekaterynburg należą do jednego z rosyjskich deweloperów, Syberia jest własnością pewnej pani, która planuje tam wyposażyć nieruchomości w oznaczonym czasie, a najdroższa wyspa Markovo na archipelagu została nabyta incognito, ale najprawdopodobniej Ktoś z „ich”.
Oprócz sektora prywatnego planowane jest również wyposażenie hoteli na wyspach archipelagu, a w związku ze specjalną „morską” ceną życia w nich będzie niższa niż nie tylko sąsiednia Jumeirah, ale także Marbella i Majorka. Nadal nie wiadomo, czy taki zatopienie wyspy La Isla Moda z trzema butikowymi hotelami wpłynie, ale ta ziemia zapowiada się na ostatnią rezerwację uroku, nawet jeśli reszta świata się rozbije lub oszaleje. W końcu sam Karl Lagerfeld pracuje nad kompleksowym rozwiązaniem stylistycznym wyspy; Giorgio Armani i Victoria Beckham również wzięli udział w projektowaniu hoteli.
Czterokilometrowa odległość archipelagu od linii brzegowej Dubaju nie oznacza żadnej innej komunikacji poza drogą wodną lub powietrzną. Jako „transport publiczny” będą promy z 15-minutową przerwą.
Obecnie dyskutowana jest perspektywa swobodnego dostępu do wysp (powiedzmy helikopterem, taksówką wodną lub transportem prywatnym). Początkowo chodziło o stworzenie „granicznego” punktu kontrolnego dla bezpieczeństwa właścicieli, ale biorąc pod uwagę budowę hoteli, coraz trudniej będzie przestrzegać przepisów paszportowych. Zadeklarowana przez dewelopera budowa stacji odsalania na największych wyspach archipelagu wydaje się znacznie bardziej obiecująca. Najnowszą wiedzą na temat projektu The World jest propozycja odtworzenia mikroklimatu na wielu wyspach odpowiadających położeniu geograficznemu prototypów. W lutym tego roku przedstawiciele Nakheel oświadczyli, że przede wszystkim sztuczne strefy klimatyczne pojawią się na grupie sześciu wysp Heart of Europe. Czy wyspy „Austria”, „Niemcy”, „Holandia”, „Szwecja”, „Szwajcaria” i „Petersburg” zostaną pokryte przezroczystymi kopułami lub będą korzystać z innych technologii zarządzania pogodą, wciąż nie wiadomo, ale obiecany jest pierwszy śnieg nad „Europą” w 2016 r.
Obserwując trendy ostatnich lat, możemy stwierdzić, że wkrótce Wyspy Palmowe i Świat staną się jednym archipelagiem. Wolne miejsce w zatoce zajmą budowane wyspy Wszechświata. Projekt został ogłoszony przez Nakheela w 2008 roku, budowa nieco spowolniła globalny kryzys finansowy, ale teraz szacowany termin zakończenia to 2028. „Mozaika” wysp większych od Układu Świata będzie przypominała z lotu ptaka zarys gwiazdy o nazwie Słońce, planety Układu Słonecznego i galaktykę Drogi Mlecznej. Prawdopodobnie dla naszych obcych gości (lub zdobywców), z grzeczności, którzy pozostali w odległości obserwacji, ten plan topograficzny będzie najbardziej przekonującym dowodem na istnienie inteligentnego życia na Ziemi.
