HISTORIA CHŁOPCA ALI, PRZECIWNIKÓW, KTÓRZY BYLI HODOWCY PERŁY, OPIERAJĄ SIĘ NA WNIOSKU DUBAJU DO WYSTAWY ŚWIATA „EXPO2020”. O WYNIKACH WYŚCIGU WYKONUJEMY WKRÓTCE. I oto, co zaczęło lśniące megalopolis, które dała niewielka wioska rybacka łapaczy gruszy, jest już znana na całym świecie.
Trzymaj się korzeni
Emiraty są dumne ze swojej historii imperium pereł. Wiele mitów i legend przetrwało w folklorze, w którym perła pojawia się zarówno jako córka deszczu uwięzionego w skorupie, jak i córka księżyca, która zstąpiła do morza wzdłuż promienia księżyca. Przy całym dążeniu do innowacyjnego rozwoju dziedzictwo jest odczytywane we wszystkim: w nazwach obszarów mieszkalnych, projektach parków wodnych, a nawet na zewnątrz stacji metra przypominających muszle perłowe.
Zgodnie z tradycją perła arabska jest najstarszą na świecie. Tak więc w czerwcu ubiegłego roku w północnym emiracie Umm al-Quwain znaleziono biżuterię z masy perłowej, która urodziła się 5500 lat temu. Odkrycie potwierdziło, że najstarsze centrum połowów pereł znajdowało się na zachodnim wybrzeżu Półwyspu Arabskiego, gdzie dziś znajdują się współczesne Emiraty Arabskie. Przez stulecia był kręgosłupem „ekonomii” plemion, które przeniosły się w poszukiwaniu połowu z ubogiej pustynnej roślinności na wybrzeże.
Al-Idrisi, wybitny arabski geograf i pisarz, autor słynnego eseju „Rozrywka wyczerpanych podróżowaniem po regionie”, wspomina, że już w 1154 r. Port Julfar, w miejscu, gdzie dziś znajduje się emirat Ras Al Khaimah, był dużym ośrodkiem wydobywania pereł.
Przez wiele stuleci metoda jego chwytania pozostawała tradycyjna ... Nurkowie, młodzi i silni fizycznie mężczyźni, przyczepili klamerkę do nosa, wypchali uszy woskiem i koszem do zbierania zaczepu na szyi oraz kamieniem przywiązanym do nóg jak ciężarki nurkowali na głębokość 40 metrów.
Zacznij nurkować natychmiast po wschodzie słońca, popijając kawę i daktyle, a zakończ dopiero po zachodzie słońca. W ten sposób nurkowie nurkowali do wody 30 razy, spędzając tam średnio półtorej minuty. Wiek łowców pereł był krótkotrwały: często otrzymywali obrażenia, sól morska powodowała korozję skóry, a pod koniec życia wielu z nich straciło wzrok i słuch.
Główny zysk z połowu przypadł właścicielowi statków, a tylko niewielka część kapitanowi i załodze, która wynosiła 1820 osób. Sezon trwał około 120 dni, a jeśli połów byłby udany pod koniec, nurkowie mogli wykorzystać wpływy na zakup ziemi w oazie. Na przykład w Liv i Al Ain, aw przypadku awarii pozostawali w długach wobec właściciela statku do następnego sezonu letniego. Flota stopniowo rosła, a na początku XX wieku ponad 1200 statków pod śnieżnobiałymi żaglami pływało po wodach przybrzeżnych Zatoki Perskiej. Ich spokojny powrót do portu macierzystego, w blasku księżyca, można uznać za jeden z najbardziej malowniczych obrazów tamtych czasów.
W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie Europejczyków i wybitnych indyjskich Maharajów, przedstawicieli dynastii rządzących, przepływ pereł wzdłuż Wielkiego Jedwabnego Szlaku wzrósł. Początkowo handel miał charakter wymienny, ale od czasu ustanowienia protektoratu Imperium Brytyjskiego w regionie osadnictwo zaczęło się odbywać w funtach brytyjskich. W latach dwudziestych XX wieku historia była świadkiem przypadku, gdy rzadka perła była w tym czasie sprzedawana za fantastyczną kwotę - 15 tysięcy funtów (około 200 tysięcy dolarów w przeliczeniu na aktualną walutę).
Okres Wielkiego Kryzysu, upadku światowych imperiów i wynalezienia sztucznych pereł w Japonii stał się prawdziwym marszem pogrzebowym dla przemysłu perłowego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Zapotrzebowanie na nią spadło, pozostawiając tysiące rodzin bezrobotnych i zaniedbywało lokalną gospodarkę aż do odkrycia rezerw „czarnego złota” na zachodnim wybrzeżu Zatoki Perskiej.
Narodziny nowej ery
W Zatoce Perskiej ostrygi Pinctada Radiata tradycyjnie żyją, wytwarzając lekkie perły o małych rozmiarach (6-6,5 cm średnicy) w kolorach białym, różowo-kremowym, zielono-złotym i niebieskim. Są bardziej zaokrąglone i gładsze niż na przykład ich odpowiedniki na Pacyfiku. Ich wartość polega na tym, że można z nich szybko złożyć nić na cenną biżuterię.
Dziś nici perłowe pozostają uosobieniem stylu i elegancji. W dużej mierze dzięki słynnym posłańcom - legendarnej Coco Chanel, Grace Kelly i księżnej Dianie. Emiraty uważają, że renesans arabskich pereł jest tuż za rogiem. Jeśli mówimy o butach, zawsze przychodzi nam na myśl Włochy, które mają przewagę w tej branży, nie ustępując Chinom i Stanom Zjednoczonym. Dlatego perły należy niewątpliwie kojarzyć ze Zjednoczonych Emiratami Arabskimi.
Takie jest zdanie RAK Pearls Group, która na początku XXI wieku postawiła sobie za zadanie przywrócenie kraju chwały imperium pereł. To prawda, teraz przy pomocy hodowanej biżuterii sztuczne zapłodnienie ostryg.
Na farmie w Ras Al Khaimah bracia Mohammed i Abdullah Al Suwadi dorastają do 40 tysięcy pereł rocznie, przynosząc 120 tysięcy skorupiaków. Proces produkcji i wdrożone know-how dają 80% sukcesu: sztuczna perła zakorzenia się i zaczyna rosnąć.
Tej wiosny RAK Pearls Group wystawiła 5000 wybranych kamieni na pierwszej aukcji pereł w historii ZEA. Dziś w Dubaju, oprócz złota i diamentu, działa również wymiana pereł. Jego głównym celem jest przywrócenie emiratowi statusu największego centrum tranzytowego dla towarów, w tym kamieni szlachetnych. W latach 2003–2011 ceny pereł w Dubaju rosły o 25% rocznie. Branża wzrosła do 30 milionów USD, a biżuteria perłowa stanowi około 5% światowego przemysłu jubilerskiego.
W sąsiednim emiracie Abu Zabi powołano komitet mający na celu ożywienie przemysłu perłowego, którego zadaniem jest przywrócenie statusu światowego centrum wydobywania pereł. Już nowa, silniejsza gospodarka kraju wraca do swoich korzeni, zdobywając punkty w tych sektorach, w których przez tysiące lat tak naprawdę nie miały sobie równych.
Fakty i liczby
- 1,4 miliona USD zarobiono na naszyjnik egipskiej piosenkarki Umm Kulsum, prezent od szejka Zayeda bin Sultana Al Nahyana, pierwszego prezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich i „ojca narodu”.
- Perła Allaha jest największa na świecie. Została złapana 7 maja 1934 r. Na filipińskiej wyspie Palawan. Perła waży 6,37 kg, a jej średnica wynosi 23,8 cm, a jej koszt to około 40 milionów S $.
- Nawet przy należytej staranności perły nie żyją dłużej niż 200 lat. Jednocześnie kamienie leżące w pudełku „starzeją się” szybciej niż te, które są regularnie noszone.
- W 1917 roku Pierre Cartier, brat założyciela Cartier Jewelry House i przyszły prezes Cartier International, kupił dwór na Manhattanie (Place de Cartier) za 100 USD i naszyjnik z pereł (o wartości 1 miliona USD).
- Największy skamieniały blister perłowy o średnicy 74 mm jest wystawiany w jednym z muzeów w USA. Jednak ze względu na ich rzadkość znaleziska te nie mają praktycznej wartości ... Naszyjnik Maharaja z indyjskiego regionu Baroda został sprzedany na aukcji Christie's House w kwietniu 2007 r. Za rekordową kwotę 7 milionów USD. Początkowo składał się z siedmiu pasm pereł, ale w 1948 r. Został zdemontowany i obrócony w dwurzędowym naszyjniku.
Zanurzenie w historii
Dzisiaj wędkarstwo perełkowe na wodach przybrzeżnych Zatoki Perskiej nie jest już pilną potrzebą, ale rodzajem rozrywki dla turystów, którzy chcą doświadczyć lokalnego smaku. Kurorty słynnej sieci hoteli Anantara, położone na wyspie Sir Bani Yas (na zachód od stolicy Abu Zabi), oferują wszystkim możliwość zanurzenia się w historii i poznania odwiecznych tradycji miejscowej ludności.
Oprócz łapania pereł uczestnicy rejsu tradycyjną łodzią Dow będą mogli zwiedzać prawie niezamieszkane wyspy UmmAlKurkum i UmmKasr, obserwować delfiny i żółwie morskie żyjące w ciepłych wodach. Koszt rejsów wynosi od 450 dirhamów (122,5 USD) za osobę.
Muzeum pereł
Muzeum Perły otwarto w Ras Al Khaimah, przy promenadzie Al Kassimi, w 2011 roku. Tutaj możesz dowiedzieć się wszystkiego o procesie uprawy kamieni, podziwiać niesamowitą kolekcję pereł o różnych kolorach, kształtach i rozmiarach, zobaczyć starożytne wyposażenie i kostiumy nurków. Odwiedzając to muzeum, dowiesz się, jak powstają naturalne perły - ziarno piasku, które wpadło do zlewu. Aby się chronić, ostryga uwalnia substancję ochronną - masę perłową, otaczającą intruza.
Co więcej, z czasem liczba warstw tej substancji tylko się zwiększa, powiększając perłę. W przypadku uprawy kamienia w skorupce umieszcza się małą kulkę perłową, przykrytą kawałkiem płaszcza jednego z perłowych mięczaków tego samego gatunku, aby implant lepiej się zakorzenił.
