Starsi uczniowie rosyjskich szkół w Dubaju i Sharjah, a także ich rówieśnicy we wszystkich miastach Rosji, a także blisko i daleko za granicą, wzięli udział w międzynarodowej kampanii St. George Ribbon w przeddzień 63. rocznicy zwycięstwa w II wojnie światowej. Oferujemy fragmenty ich prac na pamiątkę ofiar II wojny światowej. Wielu dorosłych nie będzie zainteresowanych nauką tego, co myślą ich dzieci o bohaterskich czynach bohaterów tej odległej wojny, czym oddycha obecne pokolenie dzieci, z których wiele urodziło się w ZSRR - kraju, którego już nie ma na mapach świata ...
„... Ciepła południowa noc ogarnęła ziemię. W zwykłym czasie rosyjskie pistolety i moździerze uderzyły razem. W powietrzu pojawiły się samoloty szturmowe. Straszna góra Sapun była spowita dymem i pyłem. wojownicy wznieśli się wyżej. Pierwszy rów był już blisko. Przez chwilę łańcuch drżał, zamarł. A potem dowódca załogi karabinu maszynowego 848. pułku strzelców 267. dywizji karabinowej 4. frontu ukraińskiego Michaił Y. Orłow. „Dla ojczyzny! Chodź! ”Za nim, z okrzykiem„ Hurra! ”Cała kompania wstała.… A potem tępy cios w klatkę piersiową. Orłow, jakby potknął się, upadł na ziemię… A gdzieś daleko na Syberii za oknem chaty szeleścił bzu. dwóch małych synów.
24 marca 1945 r. Mój dziadek otrzymał pośmiertnie tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. W wiosce Ust-Abakan imię mojego dziadka to ulica i szkoła. Jego imię wyryte jest na obelisku Bohaterów, wzniesionym po wojnie na górze Sapun ... ... W naszej rodzinie imię Michaiła Egorowicza Orłowa jest święte i niezapomniane dla wszystkich pokoleń.
Cały glob pod stopami.Ja mieszkam Oddycham Śpiewam
Ale zawsze w mojej pamięci
Martwy w bitwie.
Nie nazywajmy wszystkich imion,
Żadnych krewniejszych krewnych.
Czy to dlatego, że żyję
Co umarli?
Elena Orlova, klasa 11, rosyjska prywatna szkoła Sharjah
*** „Mój pradziadek - Snezhevsky Alexander Iwanowicz również służył na froncie, a prababka - Snezhevskaya Margarita Nikolaevna pracowała z tyłu jako pielęgniarka. Przeszli przez całą wojnę razem. Od pierwszych dni, aż do samego końca. Pradziadek otrzymał 2 rany postrzałowe podczas wojny ale uratowali go, wiele dni i nocy walczyło o jego życie, wtedy było wiele zgonów, wszyscy je widzieli: wojsko z przodu, pielęgniarki z tyłu i zwykli ludzie w miastach i wioskach.
... Nasze pokolenie nigdy nie będzie w stanie poczuć całego bólu i horroru, który wtedy był w powietrzu. I nigdy nie zrozumiemy, jak się czujesz, kiedy to w końcu się skończy. Mam nadzieję, że to się nigdy więcej nie powtórzy. ”
Alena Grigoryeva, klasa 9, rosyjska prywatna szkoła Sharjah
„Mój pradziadek walczył w mojej rodzinie, od samego początku poszedł na wojnę i uczestniczył w wyzwoleniu wielu miast, takich jak Ryga, Bukareszt, a nawet Berlin. Mój dziadek był spadochroniarzem i przeżył całą wojnę, a nawet wrócił do domu. Mój pradziadek był Bohater Związku Radzieckiego ”.
Victor Laichuk, klasa 9, Sharjah Russian Private School
„Jeśli zobaczysz weteranów na ulicy, proszę bądź uprzejmy i powiedz im proste słowo - Dziękuję! W końcu, gdyby nie oni, co by się z nami stało, gdzie mieszkalibyśmy, jakim językiem byśmy mówili? Mój pradziadek był oficerem wywiadu w oddziale Taman. do Berlina, tam spotkało się zwycięstwo. Nadal mamy jego rozkazy. ”
Anna Davtyan, klasa 11, Sharjah Russian Private School
„... w świetny dzieńI w święto narodowe
Pamiętamy wszystkich, którzy nie wrócili do domu
I który wrócił do nas ze zwycięstwem, żywy!
Podziękuj im za błękitne niebo
Zawsze będziemy pamiętać wszystkich bohaterów! ”
Alexandra Rusetskaya, klasa 11, Sharjah Russian Private School
„Ten, kto mówi, że nie jest straszny na wojnie, prawdopodobnie po prostu nie wie, czym jest wojna ... Oczywiście nie mogę dokładnie ocenić Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, ponieważ nie byłem tam, ale mój dziadek, Bohater Związku Radzieckiego, Wiele mi mówił, że były to dla niego najgorsze lata, najgorsze było powrót do nikąd w wieku szesnastu lat, ponieważ jego rodzice zginęli w czasie wojny, a moja babcia urodziła się na miesiąc przed wojną, a wszystkie cztery lata żyła ze swoim starszym bratem. Ale czekali na oboje rodziców z wojny. Wierzę, że powinniśmy szanować i szanować ludzi rezhivshih tej minionej wojny, bo nikt nie wie, co stałoby się z nami, jeśli armia sowiecka nie byłby pokonany nazistów ".
Dmitry Bragin, klasa 11, Sharjah Russian Private School
„Wojna istnieje od czasów, gdy ludzkość istnieje. ... Wojny toczą się na obłąkanych. Hitler miał obsesję na punkcie pojmania całego świata, za co zapłacił. Rosjanie zwyciężyli dzięki swojej wytrwałości i pragnieniu wolności. ... Wielu bohaterów-żołnierzy pozostały bezimienne. Nie znajmy ich imion, ale musimy pamiętać o ich odwadze, odwadze i bohaterstwie. Jak napisano na jednym z domów Białorusi: „Atut narodu radzieckiego jest nieśmiertelny”.
Ivan Zemchenko, klasa 10, Sharjah Russian Private School
„Głód, zimno, strach i przerażenie - wszyscy nasi przodkowie doświadczyli wszystkich tych uczuć. Ale miłość, wiara w zwycięstwo, ich odwaga ostatecznie zwyciężyła. Wszyscy ludzie w tym czasie byli jednym, pomagali sobie nawzajem, jak mogli. I działało! Moc wszystkich ludy, wszystkie narody pokonały faszyzm ”.
Lilit Davtyan, klasa 9, Sharjah Russian Private School
*** „Kijów i Mińsk, prawie doszczętnie zniszczone. Cięte na czerwono cegły Twierdzy Brzeskiej i przysięga:„ Umrzemy, ale nie opuścimy twierdzy! ”. Chatyń i setki innych płonących wiosek (wraz z mieszkańcami). Odessa, Noworosyjsk, Sewastopol Kercz, gdzie morze szalało i gotowało się od wybuchów pocisków, Stalingrad, gdzie żołnierze gryzli się w zamarzniętej ziemi i wylewali wrogie łańcuchy pod przeszywającym wiatrem. Ziemia Kurska zaorana przez gąsienice czołgów. Zwłoki na pięknych kwadratach oblężonego Leningradu. pożądane żyjcie! Niebo Moskwy jest zawsze szare ze sterowców. Zaciemnienie, szyby w oknach i niewypowiedziane pytanie: „Czy stolicy nie da się oddzielić?” Kraj był na długich i trudnych drogach do zwycięstwa ... 63 lata spokojnego życia. Szeregi weteranów były przerzedzone, ich głowy stały się białe. Ale w Dzień Zwycięstwa - ramiona wyprostowują się, rozlegają się rozkazy i medale, zbierają się inni żołnierze. Linia frontu 100 gramów, minuta ciszy o zmarłych. Nikt nie jest zapomniany! Nic nie jest zapomniane. ”
Elena Alferovich, klasa 11, rosyjska prywatna szkoła Sharjah
„I znów nadchodzą święta, inne niż wszystkie pozostałe święta w Rosji. Bez względu na to, co dzieje się w tym kraju, bez względu na to, która partia jest u steru, bez względu na to, jak inne kraje odnoszą się do Rosji, nikt nie może umniejszyć znaczenia decydującego wkładu, jaki ZSRR wniósł we wspólnej sprawie zwycięstwa nad faszyzmem.
... Aby zrozumieć weteranów, musisz sam przejść wojnę. I jak gorzko jest czasem patrzeć na młodych ludzi, którzy zawsze są poddawani wszelkiego rodzaju ideom, którzy zapominają o czynach swoich przodków i wyruszają na ścieżkę faszyzmu. I bez względu na to, jak szlachetne jest to koło, bez względu na to, jak się nazywa, zawsze będzie szalonym faszyzmem, dzielącym ludzkość na średniowiecznych rasistowskich podstawach. Gdyby było to możliwe, cała ta fascynująca młodzież tego typu powinna zostać wysłana w przeszłość, aby mogli zobaczyć, co grają. ”
Veronika Tsarikova, klasa 10, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Wojna jest zawsze gniewem, morderstwem i nieludzkością, a pozostawanie w tej sytuacji jako rzeczywistej osoby i obywatela jest prawdziwym heroizmem ... Nasze prababki i pradziadkowie poradzili sobie z tym zadaniem: przechodzili przez ogień i wodę, widzieli śmierć naszych bliskich, ale ocalili naszą Ojczyznę dla nas, dał nam, ich potomkom, radość ze spokojnego życia ”
Alexandra Goncharova, klasa 10, Rosyjska Prywatna Szkoła w Dubaju
„Nasze pokolenie będzie nosiło tę dumę i wdzięczność za zwycięstwo przez lata. A nasze dzieci również poznają, pokochają i docenią ten dzień”.
Kristina Nabieva, klasa 10, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Osobiście to zwycięstwo wywołuje u mnie tylko rozkosz, radość dla mojego kraju, miłość. Obaj moi pradziadkowie zginęli w czasie wojny i kłaniam się im za to, że zginęli w obronie swojej rodziny, ojczyzny. I myślę, że każdy powinien to przeżyć pamiętając o wszystkich, którzy oddali życie za nas, za życie i pokój na Ziemi ”.
Liliya Khasanshina, klasa 10, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Wszędzie są kwiaty, ludzie się radują, ten dzień jest zmartwychwstaniem miłości i dobroci. Powiedzmy dzięki tym, którzy postawili sobie cel Zabić i zniszczyć wroga”.
Kristina Gerasimova, klasa 7 „A”, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Dzięki tym, którzy oddali życie za ojczyznęI chwała im za cenę, którą nas chronili
Ku chwale tych, którzy przeżyli
Ku chwale zmarłych
Zawsze będziemy cię pamiętać!
Dziękuję, dziękuję! ”
Timur Mohammed, klasa 7 „A”, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Czym jest Dzień Zwycięstwa? To najszczęśliwszy dzień dla naszych dziadków i pradziadków. 9 maja 1945 r. Był najbardziej radosnym dniem dla całego narodu rosyjskiego, rosyjskich żołnierzy.… Niestety dla obecnego pokolenia święto to straciło swoją dawną świętość. Chłopcy bawią się wojownicy ”i nie rozumieją, jak okropna jest wojna. Chcę podziękować tym żołnierzom, którzy walczyli o nasz kraj, o nasze życie”.
Anastasia Alekseeva, klasa 7 „A”, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Dzień Zwycięstwa, to najpiękniejsze święto w Rosji. Dziadkowie i babcie noszą swoje ulubione mundury z nagrodami, jak ciekawe jest wymyślić i zapytać, co oznacza każdy medal. Musiałem uchwycić moment, kiedy kiedyś przyszedłem do pomnika z przyjaciółmi (przyjechałem) i zobaczyłem tego dziadka ze łzami w oczach przypomniał sobie swoją młodość. Wydawało mi się, że był tankowcem na czołgu T34, podeszliśmy do niego i zapytaliśmy: „Co się z tobą dzieje?” Opowiedział swoją przeszłość, a ten czołg go uratował…
Anton Isaev, klasa 7 „A”, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Wojna trwała ponad 4 lata. Wiele milionów ludzi zmarło. Umarli za wolność dla nas, rosnącego pokolenia, abyśmy żyli w pokoju. Po dziesiątkach lat, każdego roku, 9 maja, obchodzimy ten dzień. Dzień, w którym nasz dziadkowie włamali się do Berlina i zakończyli wojnę. Dzień, w którym Niemcy się poddali. Dzień, w którym skończyły się wszystkie nieszczęścia. Dzień łez weteranów ”.
Ilya Balin, klasa 7 „A”, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
*** „Smutno jest zobaczyć, jak mało jest weteranów tej wojny. Widzicie, ludzkie życie jest krótkie i bezbronne, ale jak bez cienia wątpliwości ludzie ci oddali swoje życie w imię szczęścia innych. Nie mamy prawa zapominać o nich, którzy bronili wolności i niezależności narodów. Ale pamiętaj tylko, że to nie wystarczy. Musisz być godny ich wyczynów ... Mój pradziadek wyszedł na front czterdziestego pierwszego. Przeszedł całą wojnę, otrzymał rozkazy i medale. Nasza rodzina starannie zachowuje wszystkie swoje dekoracje wojskowe ... I prababka pracowała z trojgiem małych dzieci dla wkład naszych kobiet wielki obiad. Tacy bohaterowie stali, stoją i będą stać na rosyjskiej ziemi ”.
Karina Primbetova, klasa 8, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Moja rodzina w sposób święty świętuje pamięć o moim pradziadku, który walczył na frontach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, pilot Wiktor Leonidowicz Wazlejew. Przeszedł całą wojnę i nie widział zwycięskiej wiosny. Umarł w czasie wojny, ale w albumach rodzinnych widziałem jego zdjęcia. Byłem dumny, dumny i Jestem dumny z mojego pradziadka ”.
Rufat Huseynov, klasa 8, Rosyjska Prywatna Szkoła w Dubaju
*** „Mój pradziadek walczył o naszą rodzinę, zmarł, przelał za nas krew. Przez długi czas nie wiedzieliśmy, gdzie został pochowany, ale dzięki dobrym ludziom, którzy postanowili pomóc mojemu dziadkowi znaleźć miejsce jego pochówku - to Archangielsk. Naprawdę chcę pójść tam i wyrazić mu swoją wdzięczność, i mam nadzieję, że kiedy powiem moim dzieciom o ich pra-pradziadku-bohaterze, one również odwiedzą jego miejsce pochówku. Dziękuję wam za to, że żyję i myślę o mojej przyszłości, nie tylko o moim pradziadku, ale i wszystkim (absolutnie wszystkim) weteranom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej ”
Anahit Petrosyan, klasa 8, rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
„Wszyscy ludzie w tym czasie nie myśleli o sobie, robili wszystko w imię Zwycięstwa. Ponadto nasi żołnierze uwolnili ojczyznę i Europę od faszyzmu. Musimy pochylić się ku bohaterom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej od prostego żołnierza do marszałka, pamiętajcie o ich wyczynach”.
Ivan Leh, klasa 8. Rosyjska prywatna szkoła w Dubaju
Zamiast epilogu
... A może nie było wojny i wszyscy o niej marzyli? Tak brzmią wiersze jednej z piosenek Aleksandra Rosenbauma. Odpowiedzią są fragmenty esejów dla dzieci. I podczas gdy nasze dzieci pamiętają, że ta okrutna i straszna wojna toczyła się na Ziemi, pamięć poległych będzie żyła.
Fragmenty esejów zachowują pisownię i interpunkcję autora. Redakcja przyznała nagrody specjalne autorom esejów oznaczonych ***. Zadzwoń do nas
Redakcja dziękuje dyrektorom prywatnych rosyjskich szkół w Dubaju i Sharjah - M. Halikova i E. M. Kurlykova za dostarczone materiały. Rodacy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich dziękują Dmitrijowi Złotnikowowi za bezinteresowną pomoc w dostarczaniu wstążek Świętego Jerzego do Emiratów.
